Lubicie przepowiednie?,to moze zróbcie pause z tym nostradamusem i poczytajcie co niektórzy przepowiadali Polsce.
sam sie wkrecilem gdyz napisane to jest w sposób "łatwy" i ciekawy zarazem:)
Sposób społecznego funkcjonowania przepowiedni łatwo można było prześledzić na przykładzie przepowiedni o papieżu Polaku. Szereg dwuznacznych, a nawet wieloznacznych tekstów wizjonerów zaczęto nagle odczytywać w kontekście osoby Jana Pawła II. Pośród najczęściej cytowanych można wspomnieć:
- tzw. przepowiednię św. Cezariusza: "Po wielu utrapieniach w całym świecie wybiorą papieża z tych, którzy ocaleli z prześladowania Kościoła... Wola Boża potwierdzi go. Aniołowie ukoronują świętego papieża, a na Stolicę Świętą wprowadzą go jego bracia, którzy przeżyli prześladowania i wygnanie. Ten papież świętością swego życia odnowi świat, a kapłanów natchnie gorliwością dawnych uczniów Chrystusa";
- Maternusa Retten ze Spayer, który w Lipsku w 1348 r. napisał: "Bóg wzbudzi świątobliwego papieża, którym nawet aniołowie cieszyć się będą. Ten mąż przez Boga oświecony przez swą świątobliwość w całym świecie zaprowadzi nowy porządek, tak że wszędzie zapanuje Bojaźń Boża, cnoty i dobre obyczaje. Przyprowadzi on błądzące owce do owczarni Chrystusowej (...). Znaki się ukażą na niebie i na ziemi, gdyż już wnet będzie koniec";
- Piotra Rurel, filozofa, astrologa i francuskiego wieszcza z XV wieku, który zapisał: "Zapomnijcie cierpień waszych, ukojcie boleści, otrzyjcie łzy, człowiek zbawca niebawem wystąpi. Poznacie go po wierze gorącej, po promiennym i pięknym obliczu. Pojawi się w znaku virgo (Dziewica), a znak jego - piscis (Ryba), za godło weźmie pokój i pracę. Narazi się na wielkie prześladowania, aby wlać wiarę w Boga tym, co nie wierzą, roznieci żywe i dobroczynne światło Ewangelii w świecie ogołoconym z wiary";
- tekst poetycki Juliusza Słowackiego: "Pośrod niesnasek Pan Bóg uderza w ogromny dzwon: Dla słowiańskiego oto papieża otworzył tron. Ten przed mieczami tak nie uciecze, jako ten Włoch! On śmiało, jak Bóg pójdzie na miecze; świat mu - to proch!";
- scenę z III części Dziadów Adama Mickiewicza, tj. Widzenie ks. Piotra, podczas którego padają słowa: "Ku niebu, on ku niebu, ku niebu ulata! I od stóp jego wionęła / Biała jak śnieg szata - Spadła - szeroko - cały świat się w nią owinął. Mój kochanek na niebie, sprzed oczu nie zginął. Jako trzy słońca błyszczą jego trzy źrenice, I ludom pokazuje przebitą prawicę. Któż ten mąż? - To namiestnik na ziemskim padole. Znałem go - był dzieckiem - znałem, Już urósł duszą i ciałem!";
- Przedświt Zygmunta Krasińskiego, w którym przedstawiona jest Polska jako postać krocząca z Matką Boską Częstochowską i krzyżem katolickim na czele narodów. Głos Boga skierowany do Polski zawiera m.in. następujące słowa: "Jak im [narodom] Syna niegdyś dałam, tak im Polsko daję ciebie. Syn mój jeden był i będzie, lecz myśl jego żyje w tobie, bądź więc Prawdą, jak On wszędzie! Ja cię córką moją robię. Gdyś do grobu wstępowała, byłaś cząstą człowieczeństwa, ale teraz w dniu zwycięstwa, ziemia tobie powierzona, imię twoje: Ludzkośc cała, byś ją wiodła czynu torem, aż się staną jej plemiona jednym ducha arcytworem";
- sługę Bożego, ks. Bronisława Markiewicza, który w 1908 roku ogłosił drukiem (broszura pt. Bój bezkrwawy, Miejsce Piastowe 1908) swoją wizję z 1863 r., jakiej doznał w Przemyślu. Usłyszał słowa: "Najwyżej zaś Pan Bóg was [Polaków] wyniesie, gdy dacie światu wielkiego papieża. Ufajcie przeto Panu...";
- objawienia w Heede, w Niemczech, z 1946 r. Pan Jezus zapowiedział: "To Królestwo przyjdzie (...) o wiele prędzej, niż ludność przypuszcza. Dam im lepsze szczególniejsze światło. Dla jednych ta światłość będzie jasnością błogosławieństwa, dla innych stanie się ciemnością. Światło to przyjdzie jak owa gwiazda, co wskazała drogę Mędrcom. To światło gwiazdy wskaże narodom drogę. Ludzkość doświadczy Mojej potęgi i miłości".
Przy okazji zainteresowania przepowiedniami o papieżu Polaku zaczął się powrót do tekstów, które wieszczyły przyszłość Polski. Do najważniejszych z nich należą:
- Proroctwo benedyktyńskiego mnicha Eustachiusza, który żył w XV wieku. Jego przepowiednie dotyczące Polski po raz pierwszy opublikowano w 1758 r. w języku niemieckim w Bremie. Zapowiadał on: "Ja, Eustachiusz, przeor klasztoru benedyktyńskiego, przepowiadam ci Polsko, że zażyjesz wiele nędzy w przyszłych stuleciach. Zacna Polsko, jesteś szlachetna, wielka i wspaniała, atoli ty gardzisz swoimi mądrymi królami, a ponieważ ty nimi gardzisz, przeto pójdziesz w rozsypkę. Lew północy połączy się z czarnym orłem w ciemnej dolinie i zada ci dotkliwe uderzenie w pierś, aż twoje białe pióra krwią się zarumienią. (...) Będziesz wzdychała za pokojem, ale ten nie prędzej się zjawi aż w 7 liczbie, a spełni się w czasie siedem razy siedem". Komentarze i próby interpretacji zapowiadanego czasu niewoli Polski były i dotąd są bardzo rozbieżne.
- Nostradamus, który w przepowiedniach pt. Centurie (1558) pisał: "Wielka Polska żali się i skarży, / Że wybrała mylnie co do wieku. / Że nikt nie chce u nich gospodarzyć, / Z ziomków rąk śmierć spotka cię człowieku". Ten czterowiersz odnoszono do króla Polski i Francji Henryka Walezego, który w 15 lat po ucieczce z Polski, w 1589 r., został we Francji zamordowany.
- Wizja s. Nimfy Suchońskiej (1688-1709), zakonnicy Zgromadzenia Sióstr Kanoniczek Ducha Świętego w Krakowie, dotyczyła słów Jezusa: "Ojczyzna Twoja w XX wieku dopiero powstanie do bytu częściowo, a zaś w całości i wielkiej ozdobie w czas jakiś potem, jeżeli przykazań moich strzec będzie pilnie, zostając w posłuszeństwie namiestnikowi Memu, jeżeli rozsławiać będzie wśród niewiernych moje imię, to ja Ojczyznę Twoją błogosławić będę i rozszerzać" (cyt. za: Życie Siostry Nimfy Suchońskiej, Kraków 1931).
- Wieszczba dla Polski (1767) księdza Marka Jandołowicza, przeora klasztoru Karmelitów w Barze, duchowego przywódcy i kaznodziei konfederacji barskiej (1768-1772). Operuje ona tajemniczymi symbolami, wieszczy wojny i cierpienia, a dotyczy głównie czasu konfederacji. Zapowiada upadek Polski i jej powstanie: "A ty jak Feniks z popiołów powstaniesz, Cnej Europy ozdobą się staniesz". Wysoką rangę proroczą temu dziełu przypisywał Adam Mickiewicz.
- Przepowiednie Wernyhory, Kozaka zaporoskiego (jego proroctwa dla Polski pochodzą z 1767 r.; druga wersja z 1769). Występuje w niej szereg fikcyjnych nazw zwycięskich bitew na wschodzie ("jar Hanczarychy, mogiła Piata i Perepiatychy, między Rzyszczowem a Jańczą"). Kończy je postulat: "...od Morza Czarnego aż do Bałtyku, od Karpatów po Niżowe Stepy nie będzie ani Niemca, ani Moskala na polskiej ziemi, a Polska będzie wielka i potężna". Według oceny prof. Stanisława Pigonia przepowiednie te dotyczą wydarzeń 1809 r. i stanowią historycznie zamkniętą kartę.
- Przepowiednia bpa Jana Cieplaka (1857-1926) z 1888 r., zapowiadająca wybuch wojen światowych, odrodzenie Polski i wybór papieża Polaka: "Anioł na gwiazdy pokazał i rzecze:
Patrz, to wszechświata pisane są losy
I ręką Bożą rzucone w kolei tak,
Jak Bóg ułożył losy człowiecze. (...)
Wilk z krwawą paszczą, wiecznie mordu głodny,
Co się pod znakiem krzyża zawsze chowa
Krzyż splugawiony znów weźmie za godło,
Pocznie narody pożerać dokoła. (...)
W Rzymie się pocznie odrodzenie świata.
Bóg wstrząśnie ziemią, powalą się domy.
Gdy zacznie mijać strasznie sroga zima,
Od Boga będzie dany znak widomy.
Od gór i stepów idzie wybawienie.
Pokój się Boży ustali w Warszawie,
Wielka w przymierzach, bogactwie i sławie
Polska ku morzom granicami sięgnie.
Dla tych co cierpią, przyjdzie dzień wesela,
Dla tych co wątpią, dzień sądu i kary.
- Przepowiednia z Trębogorza, z 1893 roku, będąca owocem seansu spirytystycznego, który miał miejsce w domu hr. Władysława Wielogłowskiego z udziałem nieznanego medium. Została ona opublikowana w 1939 r. Niektórzy badacze uważają ten tekst za apokryf. Zapowiada upadek Rosji i Austrii w 1918 r., "powstanie Polski ze świata pożogi" oraz wzrost potęgi Niemiec, narodowy socjalizm z godłem swastyki ("krzyż splugawiony"), pochód niemiecki na wschód i klęskę Hitlera ("ze złamanych skrzydłem powróci") oraz upadek sowieckiej Rosji ("krzyż splugawiony razem z młotem padnie"). Słowa:
"Trzy rzeki świata dadzą trzy korony
Pomazańcowi z Krakowa,
Cztery na krańcach sojusznicze strony
Przysięgi złożą mu słowa."
odnoszone są do faktu wyboru Jana Pawła II. Przepowiednie kończy wezwanie:
Powstanie Polska od morza do morza.
Czekajcie na to pół wieku.
Chronić was będzie zawsze łaska Boża,
więc cierp i módl się człowieku.
- Dzieło Świat mego ducha i wizja przyszłości Stefana Ossowieckiego (1877-1944), znanego polskiego jasnowidza parapsychologa praktyka. Przewidywał on, że w wieku XXI setki milionów Azjatów ruszą na Zachód, rozdrapując dziedzictwo minionych stuleci. Zacznie się epoka Dalekiego Wschodu - ognia, nowego żywiołu rozpalającego i burzącego dawną społeczność Północy i Zachodu. Pojawią się nowe wartości cywilizacyjne, o jakich wyobraźnia nawet nie ma pojęcia. Zachód czeka zemsta Wschodu: kataklizmy wstrząsną narodami, które opanuje nacjonalizm. Nastąpi epoka rasy żółtej.
- Wizja Rozalii Celakówny, pielęgniarki, zmarłej w opinii świętości w roku 1944. W 1938 r. miała ona widzenie - rozmawiała z "Mężem, pełnym powagi i majestatu, kto to był, nie wiem". Od niego otrzymała zapewnienie: "Polska nie zginie, o ile przyjmie Chrystusa za Króla w całym tego słowa znaczeniu, jeżeli się podporządkuje pod prawo Boże, pod prawo Jego miłości; inaczej, moje dziecko, nie ostoi się".
- Słowa prymasa Polski, kard. Augusta Hlonda, wypowiedziane 21 X 1948 r., po przyjęciu namaszczenia chorych, zmarłego nazajutrz, 22 października: "Nie rozpaczajcie! Zwycięstwo, gdy przyjdzie, będzie zwycięstwem Najświętszej Maryi Dziewicy. W tej walce między siłami diabelskimi a Chrystusem, ci z tych, którzy zawierzyli, niech zwrócą się ku niebu, i będzie tak jak sam Bóg zrządzi. Dziękuję wam i błogosławię!".
- Wypowiedź ks. kardynała Stefana Wyszyńskiego z 1957 r.: "Los komunizmu rozstrzygnie się w Polsce. Jak Polska się uchrześcijani, stanie się tak wielką siłą moralną, że komunizm sam przez się upadnie. Losy komunizmu rostrzygną się nie w Rosji, lecz w Polsce przez jej katolicyzm. Polska pokaże całemu światu, jak się brać do komunizmu, i cały świat będzie jej wdzięczny za to".
Jasność i trafność poszczególnych przepowiedni jest różna. Ze względu na swoją popularność odgrywają one jednak ważną funkcję społeczną - kształtują sposób patrzenia na historię, na bieg dziejów Polski, uczą szacunku dla wartości narodowych, wychowują w poczuciu jedności losu, a nade wszystko wzywają do wierności najważniejszym ideałom przodków. Wiele z nich posiada wyraźne ukierunkowanie wychowawcze, zwłaszcza dotyczy to przestróg, od których realizacji zależy bieg wydarzeń.
________________________________________
"Najbardziej zapaleni obrońcy jakiejś nauki, ci, którzy nie zniosą najmniejszego krzywego spojrzenia na nią, to zwykle tacy, którzy w dyscyplinie tej niezbyt daleko zaszli i w skrytości zdają sobie z tego sprawę. "
). 