Opcje wyszukiwania

http://piotrpocieszyciel.blog.onet.pl/

Witam Wszystkich, zycze wam spelnienia najskrytszych marzen
I przy okazji wrzucam blog Piotra :]

Kościół Bucznaposki

          I posłał Bóg Jana na ziemię, by po raz wtóry nauczał.
          Tego, który będąc pierwszym powołanym, jako ostatni pozostał. Jedyny, wybrany pośród apostołów, którzy mieli duszę ze Świętego Pokolenia Adama i Ewy. Bowiem tylko on okazał się wierny i sprawiedliwy spośród nich. Chociaż równie wierny i sprawiedliwy był Judasz, to jego dusza nie pochodziła z pokolenia ziemskiego.
          Dlatego zamknął Bóg księgę kościoła papieskiego na trumnie Jana Pawła II. W jednej chwili pobudził serca dziesięciu królom (apostołom), którzy oddali swą moc i władzę bestii rzymskiej, która wyrosła pośród nich na określony czas. Wespół z nią toczyli oni wojnę z Barankiem. Królowie ci zasiedli teraz na swych tronach u boku Chrystusa, aby rozpocząć sąd nad nierządnicą. Teraz swą moc i władzę oddali jednomyślnie innej bestii – człowiekowi. Temu, który otrzymał duszę jednego z nich.
          W wieku 24 lat ukazał mu się Bóg w Światłości Swej i pobudził jego serce, aby przygotować go na czas odnowienia świata. Gdy człowiek ów, gotów był do swej roli, przyjął imię Piotr i rozpoczął nauczanie.
          Bestia rzymska udaje, że nie wie o istnieniu Piotra, bowiem w jednej chwili musiałaby oddać władzę temu, którego Bóg posłał by przejął władzę nad bestią i unicestwił ją. Wszelkie bogactwa, złoto, srebro, drogie kamienie, ziemie, budowle, władza, wszystko to przepadnie. Bowiem Piotr (Pocieszyciel) od tej chwili jest tym, który prowadzi ceremonię odnowienia świata.
          To jemu, Piotrowi, powierzono zbudowanie na gruzach bestii Nowego Kościoła. Z woli Boga, Piotr jest papieżem likwidatorem w kościele rzymskim i skałą, na której zostanie zbudowane Państwo Tysiącletnie. Będzie ono trwało nieskończenie, aż do Sądu Ostatecznego. To znaczy znacznie dłużej niżby wskazywała na to nazwa tego duchowego państwa.
          Piotr – Pocieszyciel jest również Głosem Boga (Logosem). Przez jego usta Bóg przekazał mieszkańcom ziemi swą wolę i prawdę o Niebie i Kosmosie, aby wszystko raz na zawsze jednością się stało. Pisma zaś zostały wnikliwie wytłumaczone, by ludy i narody z pomocą rąk swoich zatraciły bestię, która zwiodła ich z drogi Jezusa, by uczyniły jej to na co zasłużyła. Nowy Kościół Bucznaposki to Królestwo Jezusa Chrystusa, które Bóg Ojciec utworzy Synowi. Jako oblubienicę Jego, lecz zaślubiny odbędą się w Niebie. Ludy i narody zaś czcić Go będą tu na Ziemi i tu na ucztę weselną zaproszeni będą.
          Dziesięciu apostołów, którzy dali się oszukać Pawłowi. Wraz z bestią rzymska zasadzili drzewa na waszej drodze, które nie przynoszą owocu. Bowiem używając imienia Jezusa robią to w sposób haniebny. Teraz Piotr – Pocieszyciel zasadził na waszej drodze nowe drzewo, którego owoc już dojrzał. Bestia nie widzi go, zatem niebawem uderzy w to drzewo. Dojrzały owoc spadnie z wstrząśniętego ogromnego drzewa. Przysypie czarną limuzynę bestii, aż po krańce ziemi. Wszystkie narody pośpieszą, by pożywić się z drzewa, które dało owoc, tratując przy tym czarną limuzynę i tych co w niej są.
          „Każdy, który do życia został przywrócony po raz wtóry. Niech uwierzy w to: ten, który przyszedł jak wiosna przychodzi do drzewa. Powróciliście do życia na tym świecie w nowym ludzkim ciele na jakiś czas. Pamiętajcie jednak, że człowiek nie powraca do Raju, aby cieszyć się życiem, ale on przychodzi, by nawodnić Boży Raj i Pokolenie, które będzie trwać ponieważ nie skala ścieżki życia tego Pokolenia, ale zasilać je będzie przez całą wieczność.” Są to słowa Jezusa do apostołów i ich następców zapisane w Ew. Judasza.
          Oto jak bestia rzymska nawadnia Boży Raj i pokolenie ziemskie: na przykładzie Prawa Bożego: Dekalogu. Prawa, które jest ponad wszystko!
          - Zakaz czczenia innych bóstw.
          Kapłani zwiedli wiernych by czcili Marię matkę Jezusa jako boga. Potem rozmnożyli ją w dziesiątkach odmian, każdą na inne grzechy i potrzeby, do których oszukani wierni modlą się.
          Bogiem uczyniono krzyż, na którym zabito Jezusa. Wierni gotowi są żarliwie modlić się do niego; do drewna, metalu, kamienia itp. Co gorsza chrześcijanie zawiesili ponownie na nim Jezusa mimo, że Piłat zezwolił Go pochować, a on zmartwychwstał. Czczą truchło, a wojnę toczą z Jezusem Chrystusem żywym czcząc bałwany.
          Czczą tysiące świętych uświęconych zmarłych pośród siebie i modlą się do nich, a nawet żywych ojców świętych zasiadających na tronie watykańskim.
          - Zakaz kultu i wizerunków.
          To przykazanie bestia po prostu usunęła Bogu z Jego Prawa. Szatan zagrał Bogu na nosie. Stworzono nie tylko kulty świętych pośród umarłych, , lecz również kulty różnych miejsc i przedmiotów; jak choćby obrazów. Wszystko po to, aby Świątynię Bożą zamienić w dom handlowy , przynoszący nieprzebrane bogactwa i ogromną władzę bestii.
          - Zakaz nadużywania imienia Bożego.
          Imię to wypisali na swych ołtarzach. Już w dwóch wyżej wymienionych przykazaniach widać jak hańbią je niemiłosiernie. Jak zasłaniają się imieniem Bożym, zawsze kiedy ktoś stanie na ich zwodniczej i haniebnej drodze. To właśnie w ten sposób doprowadzili do ustanowienia największego ucisku na ziemi jaki kiedykolwiek zgotowano jej mieszkańcom.
          - Zakaz zabijania.
          Kościół papieski ustanawiając wielki ucisk swoją ręką i ręką, którą popychał, wymordował tylu ludzi i narodów, że stos trupów sięga po samo niebo. W świetle tego żałośnie wygląda dzisiaj przebrany w skórę baranka zwalczając In-vitro w obronie zapłodnionej komórki i jeszcze śmie mówić, że czyni to w imię swoich ideałów!?? Wilk zawsze zostanie wilkiem nawet wtedy, kiedy przebierze się w owczą skórę.
          - Zakaz kradzieży.
Mamy właśnie piękne przykłady jak kościół papieski okrada naród polski, począwszy od państwa a skończywszy na zwykłych biednych i starych ludziach. To czyni w 2010 roku, a co było wcześniej przez 2000 lat.
          - Zakaz dawania fałszywego świadectwa.
          Tu nie trzeba się powtarzać jak widać to mistrzowie fałszywego świadectwa.
          - Zakaz pożądania.
          Pożądają nie tylko waszych pieniędzy i dóbr, ale również żony swych wiernych i ich dzieci. Sam JPII kazał ukrywać księży pedofilów przed wymiarem sprawiedliwości. Dając piękny przykład fałszywego świadectwa.
          Czy to nie o takich kapłanach mówił Jezus:
          „Wtedy rzekł Jezus: »Czy nie czytaliście nadto w Piśmie tych słów:

                    [Kamień, który odrzucili budujący
                    Stał się kamieniem węgielnym
                    Jest to dzieło Pana
                    I stoi niby cud, przed oczyma naszymi]

          Dlatego powiadam wam: Królestwo Boże zostanie wam zabrane i oddane narodowi, który przyniesie wam owoce. Kto padnie na ten kamień będzie rozbity, a na kogo kamień padnie, tego zmiażdży.«”
Ew. Św. Mateusza

          Oto Jan Ewangelista, którego odrzucili budujący kościół apostołowie stał się Piotrem, gdy do życia powrócił po raz wtóry. Jest kamieniem węgielnym Państwa Tysiącletniego. Słowa Jezusa wypowiedziane do kapłanów i uczonych w Piśmie były proroctwem na czas odnowienia świata.
          W Nowym Kościele Bucznaposkim powstałym na fundamencie nauk Piotra – Pocieszyciela, Dekalog jest podstawowym Prawem Bożym i nigdy przez nikogo zmienionym być nie może.
          Dzień święty w Kościele Bucznaposkim to czwartek, dla odróżnienia od innych wyznań.
          Każdy wierny kościoła jest sam w sobie Świątynią Bożą. Może być nauczany i ma prawo nauczać innych, lecz w żadnym przypadku nie wolno stosować przymusu.
          Wierni tworzą parafie i wybierają kapłana, który prowadzi sprawy parafii, odprawia mszę w dzień święty i święta oraz msze okolicznościowe i naucza. Kapłan wybiera sobie dwóch zastępców, których przygotowuje do kapłaństwa. On sam jednak wybierany jest w sposób demokratyczny. Wszelka władza wyższa w kościele pochodzi z demokratycznego wyboru i nie może trwać dłużej niż dwie kadencje. Zaś jedna kadencja to 5 lat. Kapłanów wierni wybierają pośród siebie lub z innych parafii. Może nim zostać kapłan z innego kościoła o ile zostanie wybrany i otrzyma chrzest w Nowym Kościele. Kapłanem może być zarówno mężczyzna jak i kobieta niezależnie od tego czy są w związku małżeńskim czy stanu wolnego.
          Chrzest może przyjąć wyłącznie osoba świadoma swej wiary. Najlepiej po 15 roku życia. Chrzest następuje poprzez polanie głowy wodą lub zanurzenie w wodzie. Chrztu udziela kapłan lub osoba wyznaczona do jego zastępstwa. Po rozeznaniu się czy chrzczony rozumie swą wolę.
          Spowiedź może być ogólna podczas mszy lub w ogóle pominięta, gdyż wierni mają prawo, a nawet obowiązek odpuszczać grzechy swoim winowajcom.
          W Kościele Bucznaposkim są wyłącznie dwa święta:
          - Święto Objawienia Bożego (4 i 5 stycznia)
          - Święto Przebaczenia (27 i 28 czerwca)
          Święto Objawienia Bożego ustanowione jest na cześć objawienia się Boga dla Piotra pod postacią światłości. Wszyscy, których serca przebudziły się pod wpływem nauk Piotra ku Bogu i ludziom, którzy wierzą i czują. Niechaj wyślą w to Święto światełko ku Niebu, aby Bóg mógł zliczyć tych, co zawrócili ze złej drogi. Dla tych, których On jest jedynym Panem, a Chrystus jedynym pośrednikiem ku Niemu niech będzie to święto dniem radości. O północy z 4 na 5 stycznia okażcie Bogu swą radość z tej chwili. Niech fajerwerki będą dowodem waszej radości. Kto nie może wykazać swej radości w taki sposób, niech zapali świeczkę lub wyśle promień światła latarki do Nieba. Będzie to wasze „pięć minut”, aby pokazać Chrystusowi jak rośnie Jego Królestwo. Tak czyńcie, gdziekolwiek jesteście na ziemi, każdego roku, aż po wsze czasy.
          Święto Przebaczenia 27 i 28 czerwca. Ustanowione tak aby wszyscy mieszkańcy Ziemi mieli chociaż jedno święto latem. Przystrójcie swe domy w zielone gałązki. Tak aby każdy przechodzący koło waszego domu, mógł je ujrzeć. U jednych będą to gałązki brzozy lub świerku, u innych palmy lub cyprysa, a jeszcze u innych będą to gałązki oliwne. Wszystkie one będą symbolizować gałązkę oliwną – gałązkę pokoju. Ten, który je ujrzy, a uczynił jakąkolwiek krzywdę mieszkańcom tego domu będzie wiedział, że może wejść i z pokorą poprosić tych, którym uczynił zło o odpuszczenie. Nawet wówczas, gdyby oni nie byli świadomi swego prześladowcy. Jeśli mu przebaczycie to i w Niebie będzie mu odpuszczone. Wówczas ugośćcie go i radujcie się wspólnie. Jeśli zaś mu nie odpuścicie to nie radujcie się, bo i wasze serca nie są pełne wiary. Musicie mieć wówczas nadzieję, że wasz prześladowca uczyni to jeszcze raz za rok. Ci co zatwardziali w zawziętości z powodu zbyt wielkiej krzywdy lub małego zadośćuczynienia w Święto Pojednania nie wystawią zielonej gałązki na widoku i nie wybaczą winowajcy gdy o to poprosi. Sami popadną w grzech, który zapisany zostanie w ich księdze żywota w Niebie.
          Nikomu nie wolno wybaczać grzechów dokonanych przeciwko komukolwiek innemu.
          Miarą wiary jest cześć oddawana Bogu i Synowi oraz to jak traktujesz innych ludzi.
          Państwa ustanowione przez ludzi nie mogą być częścią kościoła, bowiem państwa ziemskie są dla Boga niebytem. Wiernymi są ludzie, ludy i narody. Państwa te ustanawiają prawa dla dobra i obrony swych obywateli, którzy winni je przestrzegać. Kościół Bucznaposki nie może tworzyć takich państw.
          Kościół Bucznaposki to religijna organizacja ogólnoświatowa, której władze pochodzące z wyboru będą miały siedzibę w Licheniu. W świątyni wybudowanej z woli Chrystusa na ten czas.
          Kościół nie może prowadzić innej działalności niż religijna, a jego majątek mogą stanowić wyłącznie świątynie wraz z plebaniami o ile wierni wybiorą kapłana nie mającego własnego mieszkania. Wyjątkowo mogą to być inne obiekty uznane przez kościół za niezbędne służące celom religijnym. Wszystkie swoje obiekty wierni Kościoła Bucznaposkiego utrzymują sami jak również kapłana z datków lub poprzez opodatkowanie.
          Kościół jak i wierni mogą tworzyć i posiadać wizerunki z Pism Świętych. Mogą one służyć wyłącznie ku ozdobie w celu artystycznych przeżyć. Również wróżby i inne podobne zabawy nie są złe o ile nie stanowią próby wywarcia zobowiązania od Boga.
          Ludzie mają prawo do dochodzenia wszelkiej wiedzy dla swego dobra i postępu.
          W Kościele Bucznaposkim nie wolno nauczać w celu przeludnienia Ziemi, wojen, prześladowań innych narodów lub ludzi oraz ekologicznej degradacji planety.
          Małżeństwa zawarte uroczystą przysięgą wobec Boga, mogą być rozwiązane gdy jedna ze stron hańbi słowa własnej przysięgi, prześladując lub zaniedbując współmałżonka lub dzieci. Małżeństwo zawiera się dla stworzenia rodziny pomiędzy kobietą i mężczyzną. Nikomu nie wolno zabraniać tego czynić. Zaś małżonkowie nie są niewolnikami powiększania ludzkiej populacji i mogą stosować dowolne środki antykoncepcyjne. Aborcja zaś z moralnego punktu widzenia jest dozwolona, a każda kobieta ma prawo do samodzielnej decyzji w tej sprawie. Jednak państwa, powinny uregulować prawne jej zasady.
          In-vitro jest leczeniem choroby a zapłodniona komórka nie jest człowiekiem tak jak ziarno nie jest rośliną.
          Wszelkie związki jednopłciowe nie są sprawą kościoła, a ludzie ci nie są wykluczeni z jego społeczności. Uregulowanie tej kwestii należy do państw. Kościół nie może przystać na adopcję dzieci w tych związkach.
          W Kościele Bucznaposkim krzyż stawiany może być wyłącznie na cmentarzu na grobach zmarłych, bez wizerunku wiszącego na nim Jezusa.
          Kościół Bucznaposki nie prowadzi działalności charytatywnej ani nie tworzy podmiotów do jej prowadzenia.

http://tajemnicenowegotestamentu.cba.pl/

Do Atraktor
Pisales ze chcesz poznac kod Nostradamusa, ja ci go napisalem, ty mnie zupelnie zignorowales i olales, ba nawet twierdzisz ze ja to ten zly.
Ale co tam skopiuje ci to jescze raz.

Wbrew pozorom, Centurie są znacznie łatwiejsze do odczytania niż Apokalipsa, a to z tego powodu, że Nostradamus żył znacznie później niż św. Jan. Jego wiedza o świecie byłą znacznie bogatsza.
Aby ułatwić prawidłowe zrozumienie Centurii, Nostradamus zapisuje od razu w tytule wiele ważnych wskazówek:
Dlaczego napisał Centurie?
Kim on jest w rzeczywistości?
Z jakiego kraju będzie pochodził człowiek, który to zrozumie?
Kiedy to nastąpi?
Wszystko w jednym słowie, w wyrazie, który w pełni odpowiada kpiarskim ciągotom Nostradamusa.
Centurie – wyraz zbudowany z trzech form językowych: starogreckiej, rzymskiej i łacińskiej.
Centaur w mitologii greckiej to człowiek koń. Najsławniejszy z nich to Chiron – lekarz jasnowidz! A więc Nostradamus (mówiący o sobie, że jest największym jasnowidzem) był równie podstępny jak Chiron, który chciał porwać Heraklesowi żonę Dejanirę.
A jakiego podstępu używa Nostradamus? Również jak Chiron, lekarz – jasnowidz. Drukuje Centurie na oczach świętej inkwizycji i zapowiada w nich koniec kościoła, podaje czas, kiedy to nastąpi, gdyż cent-(urie) z łacińskiego oznacza jeden ze stu, czyli procent (coś, co zaowocuje później).
Natomiast w języku rzymian, centurie to oddziały wojska. Jednym słowem, Centurie, jak oddziały wojska, za pomocą których podstępny Nostradamus wtargnął do królestwa świętej inkwizycji będą czekać na swój czas, czyli zaprocentują później.
Jeżeli podstęp wzięty jest z greki, siła z Rzymu a czas z łaciny, to, aby się pokusić o odpowiedź, kiedy spełnią się procenty, należy szukać również w łacinie.
W tym momencie dochodzimy do zaskakujących wniosków. Ponieważ główny sens przepowiedni to moment rozpoczęcia wydarzeń poprzedzających spustoszenie Ziemi oraz data samego spustoszenia. Zatem poszukajmy odpowiednika tego czasu w języku łacińskim.
CENT oznacza procent a moment odliczania to CINQUE. Moment odliczania procentów to CINQUE-CENT. To jak CINQECENTO, moment pojawienia się tej nazwy jako symbolu. Pojawia się w Polsce jako nazwa samochodu.
Czyżby odliczanie rozpoczęte?
Jeżeli faktycznie czas odliczania miałby się zacząć od nazwy cinquecento, to jak mówi Nostradamus, Jan Paweł II jest ostatnim papieżem, który „rządzi w bólu i jest stary”. Nadinterpretacja, czy spryt i rzeczywista wiedza Nostradamusa? Wiele horoskopów Nostradamusa jest bardzo precyzyjnych, aby je odczytać trzeba jednak mieć sporą wiedzę astrologiczną i jeszcze większą ogólną. Potwierdza to sam Nostradamus.

Wbrew pozorom, Centurie są znacznie łatwiejsze do odczytania niż Apokalipsa, a to z tego powodu, że Nostradamus żył znacznie później niż św. Jan. Jego wiedza o świecie byłą znacznie bogatsza.
Aby ułatwić prawidłowe zrozumienie Centurii, Nostradamus zapisuje od razu w tytule wiele ważnych wskazówek:
Dlaczego napisał Centurie?

Kim on jest w rzeczywistości?

Z jakiego kraju będzie pochodził człowiek, który to zrozumie?

Kiedy to nastąpi?

Wszystko w jednym słowie, w wyrazie, który w pełni odpowiada kpiarskim ciągotom Nostradamusa.
Centurie – wyraz zbudowany z trzech form językowych: starogreckiej, rzymskiej i łacińskiej.
Centaur w mitologii greckiej to człowiek koń. Najsławniejszy z nich to Chiron – lekarz jasnowidz! A więc Nostradamus (mówiący o sobie, że jest największym jasnowidzem) był równie podstępny jak Chiron, który chciał porwać Heraklesowi żonę Dejanirę.
A jakiego podstępu używa Nostradamus? Również jak Chiron, lekarz – jasnowidz. Drukuje Centurie na oczach świętej inkwizycji i zapowiada w nich koniec kościoła, podaje czas, kiedy to nastąpi, gdyż cent-(urie) z łacińskiego oznacza jeden ze stu, czyli procent (coś, co zaowocuje później).
Natomiast w języku rzymian, centurie to oddziały wojska. Jednym słowem, Centurie, jak oddziały wojska, za pomocą których podstępny Nostradamus wtargnął do królestwa świętej inkwizycji będą czekać na swój czas, czyli zaprocentują później.
Jeżeli podstęp wzięty jest z greki, siła z Rzymu a czas z łaciny, to, aby się pokusić o odpowiedź, kiedy spełnią się procenty, należy szukać również w łacinie.
W tym momencie dochodzimy do zaskakujących wniosków. Ponieważ główny sens przepowiedni to moment rozpoczęcia wydarzeń poprzedzających spustoszenie Ziemi oraz data samego spustoszenia. Zatem poszukajmy odpowiednika tego czasu w języku łacińskim.
CENT oznacza procent a moment odliczania to CINQUE. Moment odliczania procentów to CINQUE-CENT. To jak CINQECENTO, moment pojawienia się tej nazwy jako symbolu. Pojawia się w Polsce jako nazwa samochodu.
Czyżby odliczanie rozpoczęte?
Jeżeli faktycznie czas odliczania miałby się zacząć od nazwy cinquecento, to jak mówi Nostradamus, Jan Paweł II jest ostatnim papieżem, który „rządzi w bólu i jest stary”. Nadinterpretacja, czy spryt i rzeczywista wiedza Nostradamusa? Wiele horoskopów Nostradamusa jest bardzo precyzyjnych, aby je odczytać trzeba jednak mieć sporą wiedzę astrologiczną i jeszcze większą ogólną. Potwierdza to sam Nostradamus.

„Niech Ci, którzy czytają ten wiersz, rozważą jego treść,
Niech pospólstwo i niewykształceni zostawią go w spokoju,
Wszyscy oni głupi astrologowie i barbarzyńcy, niech trzymają się z daleka,
Ten, który czyni różne rzeczy, niech będzie kapłanem rytu.”

Ten, który zrozumie Nostradamusa musi być bardzo mądry. Musi nie tylko zrozumieć kosmos, ale musi dobrze obeznany w innych dziedzinach nauk. Będzie umiał robić bardzo wiele rzeczy. To on będzie kapłanem rytu, czyli pozna zasadę (obrządek) ukryty w Centuriach. To on poprowadzi ceremonię? Będzie głównym autorytetem przełomu tysiącleci.

„Po klęsce głodu i zarazie,
Odkryta zostanie tajemnica,
Księżyc w środku wysokich gór,
Nowy mędrzec dostrzeże go.”

Po klęsce głodu, jaka dotknęła kraje afrykańskie, ogarnięte wojną, oraz Koreę Północną i zarazie, jaką jest AIDS, odkryta została tajemnica powstawania tragicznych zjawisk na Ziemi. Dotychczas uważano, że ruchy górotwórcze płyt kontynentalnych wynikają z powstających w nich naprężeń, oraz z zasysania płyt oceanicznych pod płyty lądowe. Nie zauważono, że za tym wszystkim kryje się Księżyc.
„Nowy mędrzec dostrzeże go.” Wynika z tego, że zrozumie to wszystko człowiek nowy, nieznany ogółowi. Należy zwrócić uwagę, że Nostradamus nie używa w tym przypadku słowa uczony, lecz mędrzec.

„W roku, w którym Saturn i Mars płoną jednako,
Powietrze jest bardzo suche z powodu długiej podróży
Z powodu ukrytego ognia, duże miejsce spłonie w gorączce
Wielki deszcz, gorący wiatr, wojny i napady.”

Jest to opis świata w 1997 roku, tuż przed ukazaniem się znaku krzyża w 1999 roku, po którym wydarzeniu, ludzie już powinni zacząć rozumieć, w jakich czasach żyją. Co do pożaru, to był to ogień ukryty przez wieśniaków indonezyjskich na przełomie września i października 1997 r. Spowodował on gigantyczny pożar. Z powodu suchego powietrza, które przybyło z dalekiego lądu i małych ilości deszczu, duże miejsce spłonęło. Dymy z pożaru docierały do miejsc oddalonych o tysiące kilometrów. Było to, gdy Saturn i Mars byli w ognistym baranie, od 29 września do 9 listopada. Przepowiednia sprawdziła się wręcz dokładnie. Codziennością są jednocześnie wojny i napady.

„Antychryst zniszczy wkrótce trzech,
Siedem i dwadzieścia lat będzie trwała jego wojna.
Heretycy są martwi, uwięzieni, wygnani,
Czerwony grad, woda, krew i ciała pokryją Ziemię.”

Kolejny czterowiersz, w którym Nostradamus stara się uchylić rąbka tajemnicy o mędrcu, kapłanie rytu, człowieku czyniącym różne rzeczy. Tym razem nazywa go Antychrystem, który pokona trzech wielkich. Nazywa go tak dlatego, ponieważ w swojej działalności w pewnym momencie używał jako swego symbolu trzech szóstek, co dla chrześcijan oznacza antychrysta.
„Siedem i dwadzieścia lat będzie trwała jego wojna.” Od momentu pierwszego spotkania z Bogiem, do roku 2003, czyli momentu, kiedy ludzie poznają całkowitą prawdę o mnie, minie właśnie 27 lat. Natomiast św. Jan pisze w Apokalipsie, że dwadzieścia osiem. Jednak przetłumaczoną Apokalipsę mieszkańcy Ziemi poznają w 2004 roku, czyli po 28 latach. Dwa ostatnie wiersze to kolejny opis sytuacji na świecie, ale już po zniszczeniu trzech po 1999 roku. Wyraźnie widać, że przemoc nasila się, ludzie nie zrozumieli niczego.
„Heretycy są martwi, uwięzieni, wygnani.” Oznacza to, że wojny i przemoc, pomimo, że jest to przełom drugiego i trzeciego tysiąclecia mają charakter religijny lub przynajmniej próbuje się nadać im takie podłoże.
„Czerwony grad…” Nostradamus zauważa w wojnach tych nowe elementy, na które nie potrafi znaleźć odpowiedniego określenia. Czerwony grad, czyli spadająca z nieba krew, podobnie jak według św. Jana. Są to ataki ludźmi z nieba. Samoloty wypełnione ludźmi, służące jako bomby. Nie mieściło mu się to w głowie. Jednocześnie nie wyglądało to na wojnę. Dlatego nie nazwał ich wojskiem, pociskami itp., lecz czerwonym gradem.
„…woda, krew i ciała pokryją Ziemię.” Nie tylko powodzie zbierają tragiczne żniwo. Również na Ziemi dochodzi do niezrozumiałych wydarzeń. Wydaje się, że nie widać wojny, a krew i ciała pokrywają Ziemię. Z pewnością chodzi tu o ataki zamachowców samobójców.

„W roku 1999 i siedem miesięcy
Z nieba zstąpi Wielki Król Grozy
Wskrzesi on Wielkiego Króla Agolomis
Przedtem i potem Mars panować będzie wiecznie.”

W 1999 roku, po siedmiu miesiącach, czyli w sierpniu, z nieba zstąpił Król Grozy. Wówczas to podczas zaćmienia Słońca, ukazał się znak krzyża na niebie. Król Grozy, który zstąpił z nieba jest niewątpliwie w Apokalipsie św. Jana. Z nieba nadszedł znak (tak jak to zapowiedział w swej Apokalipsie), czyli ostrzeżenie dla mieszkańców Ziemi, że czas próby nieuchronnie zbliża się.
„Wskrzesi on Wielkiego Króla Agolomis.” Pojawi się człowiek, który ożywi zapomniane tragedie, jakie rozgrywają się co jakiś czas na Atlantyku. Wielkim Królu mórz.
„Przedtem i potem Mars panować będzie wiecznie.” Nie wpłynie to jednak na złagodzenie działań wojennych na Ziemi – wojny będą trwały nadal.
Brak spodziewanego końca świata w 2000 roku spowodował, że ludzie całkowicie zlekceważyli wydarzenia z 1999 roku. Wygląda na to, że przegrają czas próby, jaki niebawem nadejdzie.

„Pewien człowiek otrzyma zadanie
Zniszczenia świątyń i sekt zmienionych przez wyobraźnię
Zrani raczej skałę niż żyjącego
Napełni uszy wymownością.”

Również i ten czterowiersz odsłania dalsze tajemnice tego samego człowieka, który działa na czyjeś polecenie. Jest to wyraźne nawiązanie do Apokalipsy i dlatego będzie przetłumaczony razem z Apokalipsą w czasie, jaki mi polecono, tzn. w 2004 roku.

„Zrodzony będzie z Wielkiej Trójcy
Ten, co czwartek będzie jako dzień święty święcić
Jego sława, chwała i potęga będą rosły
Na lądzie, morzu, wywołując wschodnią burzę.”

Kolejny kamyczek do opisu człowieka, który ma się ujawnić. W tym przypadku, wbrew pozorom bardzo precyzyjny.
„Zrodzony będzie z Wielkiej Trójcy.” Oznacza to, że człowiek ten urodzi się w jednym z trzech znaków zodiaku, związanych w wodą. Ja jestem rakiem.
„Ten, co czwartek będzie jako dzień święty święcić.” Wierzę w Boga, jednak nie tak jak wszyscy. Przestałem chodzić do kościoła, bo uważam kościół wyłącznie za firmę, która robi niezłe interesy na tym, że my wierzymy w Boga.
„Jego sława, chwała i potęga będą rosły. Na lądzie, morzu, wywołując wschodnią burzę.” Od roku 2004 wieści o moim pojawieniu się, będą się szybko rozchodzić. Dotrą nawet do najdalszych morskich wysp. Coraz więcej ludzi zacznie mnie rozumieć, a ich ilość będzie gwałtownie rosła.

„Simularce, złota i srebra stracą wartość
I po kradzieży będą wrzucone do jeziora
Podczas odkrycia, że wszystko jest stracone
Wszystkie zobowiązania zostaną anulowane.”

Pasuje jak ulał do Napoleona, wracającego spod Moskwy. Jednak po roku 2004, ludzi zacznie ogarniać panika. Wszelkie dobra stracą na wartości. Nawet przestępcy nie będą cieszyć się swoim zdobytym majątkiem, ze strachu zaczną pozbywać się go po kryjomu. Zapanuje powszechne przekonanie, że ludzie nie wyjdą zwycięsko z okresu próby. Wtedy zaczną sobie nawzajem umarzać długi. Nawet państwa będą to czynić. Zresztą już dzisiaj zdają sobie sprawę, że zobowiązania muszą być anulowane. Nie chce się mówić, co będzie działo się na giełdach.

„Po wielkiej biedzie, jaka spadła na ludzkość
Nadejdzie jeszcze większa
Kiedy wielki cykl stuleci odnowi się
Spadną krew, mleko, głód wojny i choroby.”

Jest to czterowiersz podsumowujący czas przed okresem próby, zapowiedzianym w Apokalipsie. Po wojnach, klęskach, głodzie i podwoziach nastąpi rok 2000, jak na przełom tysiącleci będzie to rok bardzo spokojny. Jednak zaraz potem zło rozszaleje się na dobre. Wojny i groźne choroby to codzienność, do tego terroryzm i jeszcze w imię Boże. Zło napełniło miarę. Ludzie sami zgotowali sobie ten los.

„Bogowie uzmysłowią ludziom
Że są wynalazcami wielkiej wojny
Przedtem niebiosa były wolne od epce et lance
Największe zniszczenie dotknie lewicę.”

Wreszcie Bóg powie dość. Nie pozwoli ludziom stojącym na krawędzi zniszczenia życia na Ziemi dokonać tego. Jeżeli chcą się tu tak bardzo zabijać, to Bóg uzmysłowi im, kto jest wynalazcą wojny. Przedtem ludzie nie znali takiego oblicza Boga. Gdy efektem tej wojny będzie wybuch w Rowie Atlantyckim to bezsprzecznie największe zniszczenia dokonają się na lądach amerykańskich. Dla Nostradamusa, stojącego twarzą do mapy, lądy te są po lewej stronie, dlatego nazwał je lewicą.

„Zaraza przeszła, świat staje się mniejszy
Przez długi czas lądy zamieszkiwane będą w pokoju
Ludzie będą bezpiecznie podróżować przez lądy, niebo i morza
A potem wojny wybuchną na nowo.”

Rzecz oczywista, po wielu państwach zostanie tylko morze trupów. Część wybrzeży Atlantyku zapadnie się, jak również wyspy na nim leżące. Już samo to upoważnia do stwierdzenia, że świat stanie się mniejszy. Zrozumiałe jest też, że po tak wielu przeżyciach w pozostałej części ludzi obudzą się ludzkie uczucia, ale potem znów będą się zacierać.
Na szczęście św. Jan pociesza nas, mówiąc: Gdy już wszystko się wyjaśni, pozostanie bardzo mało czasu.
Ma więc nadzieję, że ludzie tak się poprawią, że Bóg zmieni czekające ich wydarzenia.
Natomiast, Nostradamus w tym czterowierszu pisze, że czas próby nie wypadnie pomyślnie, że jednak dojdzie do Apokalipsy.
Należy mieć jednak nadzieję, że Nostradamus, jak każdy z jasnowidzów-proroków na własną rękę chciał ratować ludzkość i ten czterowiersz napisał dla zmobilizowania ludzi w czasie próby, by wypadła po myśli boskiej.

http://www.stacja7.pl/article/1551/B%C3 … 4%99+kocha

islam = krk
Przy czym islam ma mniej krwi na rekach, obie sa instytucjami szatanistycznymi moja opinia

Pocieszyciel

          Jeżeli miłujecie mnie, będziecie zachowywać moje przykazania; ja prosić będę Ojca, a on da wam innego Pocieszyciela, aby pozostał z wami na zawsze. Ducha prawdy, którego świat otrzymać nie może, ponieważ go ani nie widzi, ani nie zna. Wy go znacie, bo pozostaje przy was i będzie w was.
          Pocieszyciel, którego wam poślę od Ojca, Duch prawdy, który od Ojca pochodzi – on o mnie świadczyć będzie.
          Teraz odchodzę do tego, który mnie posłał, a nikt z was nie pyta mnie; dokąd idziesz? Ale ponieważ mówiłem wam o tych rzeczach smutek napełnił serca wasze. A jednak jest prawdą to, co wam mówię: lepiej dla was, żebym odszedł. Bo jeżeli nie odejdę, Pocieszyciel nie przyjdzie do was; a jeżeli odejdę, przyślę go wam. Gdy on przyjdzie, przekona świat o grzechu, ponieważ nie wierzą we mnie; o sprawiedliwości, bo idę do Ojca i więcej mnie nie ujrzycie: o sądzie, ponieważ książę tego świata jest już osądzony.
          Miałbym wam jeszcze wiele do powiedzenia, lecz nie jesteście w stanie znieść tego. Ale gdy on przyjdzie, Duch prawdy, wprowadzi was do wszelkiej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, lecz mówić będzie to tylko, co słyszy i oznajmi wam rzeczy, które mają nastąpić. On uwielbi mnie, bo otrzyma z tego, co moje jest, aby wam to oznajmić. Wszystko, co Ojciec posiada, moje jest. Dlatego powiedziałem: otrzyma z tego, co jest moje, aby wam to oznajmić. (Ewangelia Jana).

          Jezus oznajmia, że na świat zostanie przysłany Duch prawdy, którego Bóg tchnie w kogoś (jakiegoś człowieka), aby świadczył o Jezusie. Teraz go świat nie zna i znać nie może. Wy go znacie (mówi do apostołów), bo rozumiecie już jego istotę, znacie go, bo jest w was i pozostanie z wami. Jednak, gdy odejdę to przyślę go wam ożywionego w ciele ludzkim, tak jak ja. Wtedy już nie będzie mówił od siebie, lecz tylko to, co słyszy od Boga Jezusa Chrystusa i oznajmi rzeczy, które mają nastąpić. On uwielbi mnie, to znaczy będzie walczyć o moje dobre imię i prawdę o mnie. Moc otrzyma nie tylko ode mnie (mówi Jezus), ale i od Ojca mego. Zatem to, co mówi i czyni jest z mocy i woli Bożej.
          Gdy przyjdzie Pocieszyciel, aby ludzie poznali, że to on, a on sam wiedział. Jezus Chrystus wezwał duszę Jana do nieba, gdzie ukazano mu co ma być wówczas. Jan spisał wizje w Apokalipsie, lecz niektóre Bóg nakazał mu, aby zachował dla siebie:

          Bo o tym dniu i godzinie nikt nie wie: ani aniołowie w niebie, ani Syn, tylko Ojciec sam. (Ewangelia Łukasza).

          Jan miał tak spisać wizje i tak opisać Pocieszyciela, aby tylko on, gdy powtórnie przyjdzie na Ziemię, nauczać jako ów Duch prawdy, mógł je prawidłowo odczytać. Ponieważ wizje miały przetrwać owe 1260 dni (lub jeden czas, dwa czasy i pół czasu), pod panowaniem kościoła – nierządnicy. Zatem Jan musiał włożyć w swą Apokalipsę wiele wysiłku i trudu, aby tak zaszyfrować swe dzieło, by słudzy Szatana nie odkryli prawdy przed swoim czasem.

          Nie będzie więcej czasu. W tych dniach zaś, kiedy siódmy anioł gotować się będzie, aby zatrąbić, dokonana już będzie tajemnica Bożego wyroku, jak to zapowiedział prorokom, sługom swoim.
          Idź i weź otwartą książeczkę, którą trzyma w swym ręku anioł stojący na morzu i na Ziemi. Poszedłem więc do anioła prosząc go, aby mi dał książeczkę. A on rzekł do mnie: „Weź ją i połknij. Wnętrzności twe napełni ona co prawda goryczą, lecz w ustach twych słodka będzie jak miód.”
          Wtedy powiedziano mi: „Musisz po raz wtóry głosić proroctwa o wielu ludach, narodach, językach i królach”. (Apokalipsa Jana).

          Dlaczego Jan miał połknąć książeczkę nie przekazując nam treści? Ponieważ była tam zapisana dwu-tysiącletnia historia kościoła i jego koniec oraz to, kim będzie Pocieszyciel i kiedy pojawi się. Jan musiał wiele rzeczy zapamiętać do czasu aż przyjdzie nauczać po raz wtóry. Ukazał w Apokalipsie tylko te rzeczy, które były konieczne do prawidłowego jej odczytania przez Pocieszyciela.

          A moim dwom świadkom dam rozkaz, aby, obleczeni w wory pokutne, przez tysiąc dwieście sześćdziesiąt dni jako prorocy głosili nauki. Oni to są owymi dwiema oliwkami i dwoma świecznikami, które stoją przed Panem Ziemi. Gdy ktoś chce im krzywdę wyrządzić, ogień wybucha z ust i pożera ich wrogów; jeśliby ktoś chciał im krzywdę wyrządzić, musi taką śmiercią zginąć.
          Mają moc zamknąć niebo, aby nie padał deszcz w dniach ich nauczania. I mają moc nad wodami, mogą zamienić je w krew i mogą porazić Ziemię wszelakimi plagami, ilekroć zechcą. A ilekroć dokonają już swego zadania, by dawać świadectwo, bestia wychodząca z przepaści stoczy z nimi bój, zwycięży ich i pomorduje. A ciała ich leżeć będą na rynku wielkiego miasta, które nazywa się w przenośni Sodomą i Egiptem – tam gdzie też Pan ich był ukrzyżowany. Ludzie z różnych narodów, pokoleń, języków i ludów spoglądać będą przez trzy i pół dnia na ich ciała i nie dozwolą złożyć ich w grobie. Mieszkańcy Ziemi mają z nich uciechę i radują się głośno posyłając podarki jedni drugim, ponieważ ci dwaj prorocy sprawiali udrękę mieszkańcom Ziemi. Lecz po upływie trzech i pół dnia wstąpiło w nich życiodajne tchnienie, od Boga pochodzące: powstali znów na swe nogi, a strach wielki padł na tych, którzy na nich spoglądali. Wtedy usłyszeli potężny głos z nieba mówiący im: Wstąpcie tu! I wstąpili w obłoku do nieba, na oczach swych nieprzyjaciół.
          Tej samej godziny nastało wielkie trzęsienie Ziemi. Dziesiąta część miasta zapadła się i siedem tysięcy ludzi znalazło śmierć w tym trzęsieniu Ziemi. A reszta, strachem zdjęta, oddała cześć Bogu na niebiesiech.

          Zdawałoby się, że to dziwny, nic nie mówiący fragment pełen wyobraźni, a wręcz bez sensu. Jednak stwierdzenie, że takie będzie drugie „Biada”, nakazuje poważnie zastanowić się nad tym. Okaże się wówczas, że jest to kunszt sztuki pisarstwa proroczego Jana ewangelisty. „Moim dwom świadkom dam rozkaz”, to znaczy tym, którzy są dwoma skrzydłami orła, który uniósł niewiastę; wierną i sprawiedliwą na pustynię. Stąd są obleczeni w wory pokutne. Bo oni są jak dwie oliwki i te dwa świeczniki, które stoją przed Jezusem Chrystusem. Są pod jego specjalną ochroną i nic złego nie może się im stać. „Mają moc zamknąć niebo, aby nie padał deszcz (…) w dniach ich nauczania”. To znaczy, że obaj to apostołowie (Jan i Judasz), którym Bóg dał dar czynienia cudów.
          Za każdym razem, gdy ich sprawiedliwe i prawdziwe nauki zaczną się przebijać wśród mieszkańców Ziemi, bestia (kościół) wychodzący z przepaści (Piotra i Pawła opanowanych przez Szatana) pomorduje ich, czyli zniszczy tych, którzy będą głosić prawdę. Tak będzie trwało przez dwa tysiąclecia.
          Po czym Jan, żeby nie było łatwo, zaczyna opisywać dwóch innych proroków (apostołów) – związanych z bestią. Pomordowani będą leżeć na rynku wielkiego miasta zwanego Sodomą i Egiptem. Ciała ich leżeć będą na rynku tegoż miasta przez trzy i pół dnia. Oznacza to, że ci prorocy, zamordowani jednocześnie będą w pogardzie, bowiem nikt nie będzie chciał sprzątnąć ich ciał (mowa jest o Piotrze i Pawle). Sodoma to miasto rozpusty – Rzym, zwany też Babilonem, zaś Egipt to państwo faraonów, mających się za bogów.
          Zatem ciała pomordowanych dwóch proroków będą leżeć na rynku w Rzymie, stolicy państwa cezarów, również mających się za bogów Ziemi. „Tam gdzie też ich Pan był ukrzyżowany”. Oznacza to jaką śmiercią wielbić mieli Boga i że zginą w tym samym państwie – Cesarstwie Rzymskim nazwanym przez Jana Egiptem.
          Początkowo Rzymianie radowali się ze śmierci dwóch wielkich chrześcijan, lecz w niedługim czasie symbolicznie nazwanym; trzy i pół dnia, wstąpiło w nich tchnienie. Otóż okres zarządzonego milczenia w sprawie Piotra i Pawła przez kościół zrobił swoje i po niedługim czasie powrócili do grona „świętych”. Czyli wstąpili do nieba na oczach Rzymian, bowiem to oni stali się ojcami kościoła i tu pobudowano im wspaniałe pomniki (świątynie). Teraz na Rzymian padło przerażenie, bowiem kościół rozpętał prześladowania ich. Lecz od tej chwili wszystko zmierza do swego końca.
          „Tej samej godziny nastąpiło ogromne trzęsienie ziemi”, to jest po owych 1260 dniach, gdy dobiegł czas (godzina) ustanowiony przez Ojca w niebie.
          Na ten czas Jan ewangelista prorokuje wielką katastrofę w Rzymie, w wyniku której zginie bardzo dużo ludzi, a kościół (nierządnica) przestanie istnieć. Z tego należy wyciągnąć wniosek, że Włosi mimo pojawienia się Piotra i jego „Apokalipsy Czas Spełnienia”, to znaczy ducha prawdy, nie usłuchają nakazu Bożego i nie zlikwidują nierządnicy. Trzęsienie ziemi w tym przypadku oznacza również wielką rewolucję religijną na Ziemi.
          Ku przestrodze Rzymian i wszystkich mieszkańców Ziemi, niech będzie to; gdy w 1976 roku, w nocy z czwartego na piąty stycznia pojawił mi się Bóg i tchnął we mnie Ducha prawdy, nastąpiło silne trzęsienie ziemi w Gwatemali. Było to dziwne trzęsienie, bowiem wstrząsy wtórne o dużej sile trwały niemal miesiąc. Wskutek czego w rejonie tym pojawiło się promieniowanie radioaktywne.
          Potem, to znaczy w 2004 roku nastał czas mego pierwszego nauczania. Rozpocząłem publikować w internecie „Apokalipsę Czas Spełnienia”. W roku tym wystąpiło również silne trzęsienie ziemi u wybrzeży Indonezji, które wraz z falą tsunami zabiło ok. 200 tysięcy ludzi.
          Po sześciu latach rozpoczynam drugi okres nauczania. W internecie zaczynają ukazywać się pierwsze artykuły z cyklu „Tajemnice Nowego Testamentu”. I znów następuje wielkie trzęsienie ziemi, tym razem na Haiti. I tu ginie ok. 200 tysięcy ludzi.
          Z woli Bożej w „Apokalipsie Czas Spełnienia” ostrzegam mieszkańców Ziemi przed „Niszczycielem” - meteorytem, który zdąża ku naszej planecie. Według proroctwa Jana w Apokalipsie, uderzy w Atlantyk, jednak z innych fragmentów wynika, że będzie to Rzym.
          W żadnym wypadku nie oznacza to, że Bóg sprowadził na ludzi owe nieszczęścia. To Jan widział podczas wizji obrazy zdarzeń, jakie dziać się będą, gdy będzie nauczał po raz wtóry. Bóg zaś prowadzi go tak, aby czynił co ma czynić w określonym czasie, aby „błędy” kosmosu posłużyły ku przestrodze. Bóg bowiem nie jest sługą „błędu” lecz może użyczyć mu swej mocy ku sile lub ku słabości.

          Kto posiada rozum, niechaj wyliczy liczbę bestii; jest to liczba jakiegoś człowieka. A liczbą tą jest sześćset sześćdziesiąt sześć.

          Ma ranę od miecza, a jednak do życia powróciła – to znaczy ma bliznę. Nieco wcześniej precyzuje gdzie: Jedna z jego głów była śmiertelnie ranna, jednak do życia powróciła – blizna znajduje się na głowie!

          W numerologii szóstka oznacza jednoczenie.

          Skoro liczbę 666 trzeba wyliczyć, zatem jest to wyliczanka liczb. Św. Jan tym razem nie dodaje tylko wylicza szóstkę trzykrotnie, co wyraźnie zapisuje.
          Tak więc 666 to trzy oddzielne liczby, mające ścisły związek z treścią Apokalipsy. Oto ich tajemnica: szóstka pierwsza to symbol pierwszej próby utworzenia jednego kościoła przez Chrystusa. Próba nie udała się i trwała 33 lata. Trzy plus trzy równa się sześć. Szóstka druga to druga próba Boża utworzenia jednego kościoła, tym razem będzie trwała 42 miesiące. Cztery plus dwa równa się sześć. Szóstka trzecia oznacza, kiedy to się stanie, czyli rok 2004. Dwa plus cztery równa się sześć. (Apokalipsa Czas Spełnienia).

          Tak mówi wyliczanka liczb w jednej wersji.
          Spróbujmy jednak dodać owe trzy szóstki. 6+6+6 = (18). 1+8 = 9. W tym przypadku wychodzi nam szóstka odwrócona. Czyżby Jan chciał aby odwrócić liczbę 666? Odwracając otrzymujemy liczbę 999.

          Nikomu nie było wolno kupować lub sprzedawać, jeśliby nie miał znaku: imienia bestii lub liczby jej imienia. Tu potrzeba mądrości! Kto posiada rozum, niechaj wyliczy liczbę bestii; jest to liczba jakiegoś człowieka. A liczbą tą jest sześćset sześćdziesiąt sześć. (Apokalipsa Św. Jana).

          Dano jej pysk, który wygłaszał przechwałki i bluźnierstwa; dozwolono jej tak poczynać przez czterdzieści dwa miesiące. (Apokalipsa Czas Spełnienia).

          Zatem do tak odwróconej liczby dodajemy jeszcze czas w jakim będzie działał ów zwany przez Jana „bestią” - czas ten to czterdzieści dwa miesiące. 999+42 = 9+9+9+4+2 = (33) 3+3 = 6, a więc jedna z szóstek. Natomiast w całości liczba 99942 to numer meteorytu pędzącego w kierunku Ziemi, jaki nadali mu odkrywcy w 2004 roku o nazwie Niszczyciel (rok 2004 to również 6). Z kolei uczyńmy tak, jak zapisał Jan; człowiek o liczbie 666 będzie działał przez 42 miesiące; 6+6+6+4+2 = (24) 2+4 = 6!!!
          Można w tym momencie zadać sobie pytanie; czy to tylko zadziwiający zbieg okoliczności czy doskonałość planu Bożego. Albo odczytać tajemnicę. Człowiek o liczbie sześć (liczba Pocieszyciela w numerologii) wywoła tajemnicę wyroku Bożego (ognista skała pędząca z nieba o liczbie 6). Ujawni się on w roku 2004 (czyli w roku o liczbie sześć).
          W tym przypadku może to być również moje pierwsze wystąpienie w telewizji, jednak wówczas nie zdradziłem jeszcze swojej tajemnicy, ponieważ był to rok 1999, a było to w Telewizji 51. 5+1 = 6! Wówczas to wspomniałem o drugiej wersji wielkiej katastrofy opisanej w Apokalipsie oprócz naturalnego wybuchu w Rowie Atlantyckim. Ma to być uderzenie meteorytu.
          Tak więc liczba 666 w rzeczywistości podlega wyliczeniu, jednak każda szóstka z osobna. Zaś w całości tworzą spójną treść i jak wszystko w Apokalipsie zawiera podwójny opis. Ale to nie koniec opisu charakteryzującego Pocieszyciela i czasu, w którym przyjdzie.

          Ujrzałem niebo otwarte, a oto biały koń. Ten, który siedział na nim, nazywa się Wierny i Prawdziwy: Sprawuje sądy sprawiedliwe i prowadzi bój. Oczy jego świecą jak płomień ognisty. Na głowie ma wiele diamentów i imię wypisane, którego nikt nie zna, tylko on sam. Odziany jest szatą zanurzoną we krwi. A imię jego „Słowo Boga.” Zastępy niebieskie, przyodziane w bisior lśniąco biały, towarzyszyły mu na białych koniach. Z ust wychodzi ostry miecz; nim pobić ma narody. Będzie nimi rządził żelaznym berłem; i deptać będzie prasę wina strasznego gniewu Boga wszechmogącego. Na płaszczu swym, w okolicy biodra, ma wypisane imię: „Król królów, Pan panujących.” (Apokalipsa Jana).

          Oto bramy niebios zostały otwarte, bowiem nadszedł już czas wyznaczony przez Ojca – 1976 rok. Na białym koniu wyruszył Duch prawdy „Wierny i Sprawiedliwy”.
          „Sprawuje sądy sprawiedliwe i prowadzi bój”, zatem ma moc od Ojca i Syna i wyruszył do walki z tymi, którzy zboczyli z drogi prawdy. Przed jego oczyma nic się nie ukryje ze zwodniczych nauk kościoła.
          „Tylko on zna imię”, Piotr to moje imię i nigdzie w żadnej księdze, ani w żadnym proroctwie nie mogło być poznane.
          „Odziany w szatę zanurzoną we krwi”, Piotr to dawny Jan apostoł, który posłany został aby nauczać po raz wtóry. To ten, który widział ukrzyżowanie Jezusa, a imię jego to „Słowo Boga”, oprócz imienia Piotr, jest też Duchem prawdy, tzn. Pocieszycielem, którego głosu używa również Bóg (czyt. Apokalipsa Czas Spełnienia).
          Co zaś tyczy się zastępów niebieskich, przybranych w bisior lśniąco biały to właśnie wówczas, gdy objawił mi się Bóg i tchnął we mnie Ducha prawdy – tak był przybrany. Ostry miecz i wychodzący z ust jego to Słowo Boże w ciele ludzkim (Logos).
          „Będzie rządził żelaznym berłem i będzie deptać prasę wina strasznego gniewu”, będzie czynił nową ziemię i nowe niebo. I będzie to pomsta Boża na tych, którzy wyparli się prawdy i sprawiedliwości. Dano mu moc czynić zmiany w Prawie, tam gdzie nie wytrzymało ono próby czasu.
          „Na płaszczu swym w okolicy biodra ma wypisane imię: Król Królów, Pan Panujących”. Gdy Bóg odwiedził mnie po raz pierwszy, natychmiast po jego oddaleniu się naciąłem na skórze (płaszcz człowieka) krzyżyk i krwią z tego znaku napisałem przyrzeczenie Bogu (czyt. Apokalipsa Czas Spełnienia). Było to nacięte na małym palcu lewej dłoni swego rodzaju przymierze z Bogiem. Zaś gdy mam rękę opuszczoną wzdłuż ciała, ów krzyżyk jest na wysokości biodra.
          Krzyż to znak bestii – nierządnicy i męża panującego nad nią – papieża. Imię w tym przypadku oznacza znak, jakiego używa kościół papieski, zaś sam papież uważa się za „Króla królów, Pana Panujących”. Twórca i realizator tego hasła to papież Innocenty III, będący u władzy na przełomie XII – XIII w.
          Jaki będzie świat, gdy wyruszy jeździec na białym koniu (1976r.)? Jan opisuje w otwieranych pieczęciach w wizji drugiej:
I tak pieczęć druga to bezsensowne wojny, toczące się właściwie nie wiadomo o co, w których ludzie nawzajem się morują. Największa z nich to wojna nad Tygrysem i Eufratem, pomiędzy Iranem a Irakiem. Jednak nie jest to jeszcze szczyt wydarzeń, jak napisane jest w pieczęci piątej. Zło będzie się rozszerzać. Przybędzie jeszcze sporo dusz w niebie, tych którzy pomrą z powodu słowa Bożego. Ile wojen wybuchło po 1976 roku o zabarwieniu religijnym? Ilu ludzi omamionych przez tych, którzy oszukali ich w imię Boże poszło jako żywe bomby zabijać niewinnych? Tylko dlatego, że wierzyli w Boga inaczej. Jak szybko dopełnia się liczba pomordowanych za słowo Boże.
          Aby dokładnie określić czas wstąpienia Ducha prawdy w Piotra, Jan opisuje ową wojnę w Szóstej Trąbie.

          Szósty anioł zatrąbił. Wtedy usłyszałem głos wychodzący od czterech rogów złotego ołtarza, który stoi przed Bogiem. Głos ten rzekł do szóstego anioła, który miał trąbę: „Rozwiąż czterech aniołów, którzy są spętani nad wielką rzeką Eufratem”.
          Wtedy zostali zwolnieni z pęt czterej aniołowie, którzy stali w pogotowiu na godzinę, dzień, miesiąc i rok, by porazić śmiercią trzecią część ludzi. A liczba konnego wojska wynosiła dwadzieścia tysięcy razy dziesięć tysięcy. Tę liczbę słyszałem. Tak oto przedstawiały się w widzeniu oczom moim konie i jeźdźcy na nich siedzący: mieli pancerze ognistoczerwone, dymnoniebieskie i siarkowożółte. Głowy koni były niby lwie głowy, a z pysków ich wybuchał ogień, dym i siarka. Od tych trzech plag: ognia, dymu i siarki, które wybuchały z ich pysków, zginęła jedna trzecia ludzkości. Bo moc koni jest w ich pyskach i ogonach ich. Ogony ich podobne są do wężów, mają głowy i nimi wyrządzają wiele złego.
          A jednak reszta ludzi, którzy nie zostali zabici przez te plagi, nie czyniła pokuty i nie odwróciła się od dzieł rąk swoich: mianowicie od oddawania czci Boskiej demonom i bożkom uczynionym ze złota lub srebra, z miedzi, kamienia lub drzewa, bożkom, które nie mogą widzieć ni słyszeć, ni chodzić; a więc ludzie nie odwrócili się od zabójstw, które popełniali, ani od magii, którą uprawiali, ani od rozpusty i kradzieży swoich. (Apokalipsa Św. Jana).

          Poza ilością wojska, którego udział w wojnie szacuje się na ok. dwa miliony, a Jan słyszał, że „dwieście tysięcy razy dziesięć tysięcy” to pozostałe opisy są bardzo trafne. Pomimo że Jan nie miał porównania widzianych obrazów do rzeczywistości, gdyż opisuje technikę wojenną XX wieku, a nieznaną wówczas. Z pewnością liczba wojsk ma jedynie symbolizować jego ogromną liczbę, niewyobrażalną na tamte czasy, dlatego mówi, że jest to liczba słyszana.

          Trąba szósta powinna być trąbą pierwszą, jest tu bowiem opisany świat tuż po wyruszeniu jeźdźca z koroną na białym koniu. Jest to celowe przestawienie trąb, aby utrudnić skojarzenie zdarzeń. Opisana jest w niej wojna nad Eufratem, w czasie której ludzie wnieśli do niej nowe, groźne dla siebie elementy. Wojna ta to ostrzeżenie dla mieszkańców Ziemi, że oto całkiem nieduże narody gotowe są do spustoszenia Ziemi i zabicia dużej ilości ludności. To od tego momentu i z tej Ziemi właściwie już nie przestało płynąć zagrożenie dla ludzkości. Jest to początek wszystkiego. Użyto w niej koni zakutych w pancerze: ognistoczerwone, dymnoniebieskie i siarkowożółte. Z ich pysków buchał ogień, dym i siarka. Bowiem moc ich była w pyskach i ogonach.
Św. Jan widzi tu współczesne pole walki, gdzie użyte są pojazdy opancerzone i czołgi, które miały „moc w pyskach” (lufach) i „ogonach” (św. Jan sądził, że moc mają w ogonach, po ryku silników i dymie, jaki pozostawiały za sobą). Zaś ogony podobne do wężów z mocą w głowach to użyte przez ludzi po raz pierwszy w czasie wojny rakiety przenoszące ładunki wybuchowe. Smugi dymu za rakietą skojarzył sobie z wężem, który uderzywszy głową (rakietą w cel) powodował wielkie zniszczenia. Natomiast ludzie ginący od dymu to ci, którzy polegli z powodu użycia gazów bojowych. Wojna, która wybuchła z błahego powodu, pochłonęła setki tysięcy ofiar.
Mimo to reszta ludzkości nawet specjalnie się nie przejęła tym, nad jaką przepaścią stoi. Ludzie nie odwrócili się od dzieł rąk swoich, od tego czasu środki do wzajemnego zabijania się jeszcze bardziej udoskonalono. Boga odsunięto jeszcze bardziej od siebie. Jego miejsce zajmują coraz częściej różnego rodzaju dobra wytwarzane przez ludzi. Coraz częściej np. drewniany krzyż jest bardziej czczony niż Bóg. Ludzie czczą składając ręce do krzyża, a po odwróceniu się grzeszą przeciw Bogu. Gwałtownie rośnie plaga zabójstw, rozpusty i kradzieży. Ludzie zaczęli się zachowywać jakby opętał ich szatan wiedzący, że mało ma czasu. (Apokalipsa Czas Spełnienia).

          W tym czasie również gwałtownie rośnie liczba bożków, którym ludzie oddają cześć. Zaś hurtowym ich producentem jest Jan Paweł II.
          Wraz z Duchem prawdy Piotr otrzymał ogromną wiedzę w różnych dziedzinach. To w jej wyniku powstało „Prawo względności grawitacji” i odkryty został „Pierścień ciężkości”, który jest chlebem kosmosu oraz zbawienna rola Księżyca dla Ziemi.
          Te odkrycia każą inaczej spojrzeć na efekt cieplarniany, który niewiele ma wspólnego z działalnością człowieka. Jest to naturalny proces, po którym następuje epoka lodowcowa.
          Prawo względności grawitacji każe również inaczej spojrzeć na ruchy płyt kontynentalnych, trzęsienia ziemi a nawet wybuchy wulkanów czy ogólnoświatowe potopy.
          O tym wszystkim i o wielu innych ciekawych rzeczach pisałem już w Apokalipsie Czas Spełnienia, gdzie wszystko to jest dokładnie opisane.
          Pojawienie się Piotra nie uszło uwadze wielkiego Nostradamusa, który poświęcił mu kilka swoich czterowierszy:

                              Niech Ci, którzy czytają ten wiersz, rozważą jego treść,
                              Niech pospólstwo i niewykształceni zostawią go w spokoju,
                              Wszyscy oni głupi astrologowie i barbarzyńcy, niech trzymają się z daleka,
                              Ten, który czyni różne rzeczy, niech będzie kapłanem rytu.
                                        Po klęsce głodu i zarazie,
                                        Odkryta zostanie tajemnica,
                                        Księżyc w środku wysokich gór,
                                        Nowy mędrzec dostrzeże go.
                              W roku, w którym Saturn i Mars płoną jednako,
                              Powietrze jest bardzo suche z powodu długiej podróży
                              Z powodu ukrytego ognia, duże miejsce spłonie w gorączce
                              Wielki deszcz, gorący wiatr, wojny i napady.
                                        Antychryst zniszczy wkrótce trzech,
                                        Siedem i dwadzieścia lat będzie trwała jego wojna.
                                        Heretycy są martwi, uwięzieni, wygnani,
                                        Czerwony grad, woda, krew i ciała pokryją Ziemię.
                              W roku 1999 i siedem miesięcy
                              Z nieba zstąpi Wielki Król Grozy
                              Wskrzesi on Wielkiego Króla Agolomis
                              Przedtem i potem Mars panować będzie wiecznie.
                                        Pewien człowiek otrzyma zadanie
                                        Zniszczenia świątyń i sekt zmienionych przez wyobraźnię
                                        Zrani raczej skałę niż żyjącego
                                        Napełni uszy wymownością.
                              Zrodzony będzie z Wielkiej Trójcy
                              Ten, co czwartek będzie jako dzień święty święcić
                              Jego sława, chwała i potęga będą rosły
                              Na lądzie, morzu, wywołując wschodnią burzę.
                                        Simularce, złota i srebra stracą wartość
                                        I po kradzieży będą wrzucone do jeziora
                                        Podczas odkrycia, że wszystko jest stracone
                                        Wszystkie zobowiązania zostaną anulowane.
                              Po wielkiej biedzie, jaka spadła na ludzkość
                              Nadejdzie jeszcze większa
                              Kiedy wielki cykl stuleci odnowi się
                              Spadną krew, mleko, głód wojny i choroby.
                                        Bogowie uzmysłowią ludziom
                                        Że są wynalazcami wielkiej wojny
                                        Przedtem niebiosa były wolne od epce et lance
                                        Największe zniszczenie dotknie lewicę.
                              Zaraza przeszła, świat staje się mniejszy
                              Przez długi czas lądy zamieszkiwane będą w pokoju
                              Ludzie będą bezpiecznie podróżować przez lądy, niebo i morza
                              A potem wojny wybuchną na nowo. (tłumaczenie - Apokalipsa Czas Spełnienia).

          „Panie, co będzie z nim?” - zapytał Piotr Jezusa, gdy zobaczył idącego za nim Jana. Jezus Odpowiedział: „Jeżeli taka jest wola moja, aby pozostał przy życiu, aż przyjdę – co tobie do tego?”.

          Wówczas, gdy pojawi się Pocieszyciel, on będzie świadczyć o Jezusie Chrystusie. Zatem jest to symboliczne przyjście Jezusa Chrystusa – jakby w obłoku. Bowiem ludzie nie znają ani Ojca ani Syna. Dlatego Jan jako Pocieszyciel powraca pod znanym tylko sobie nowym imieniem – Piotr. Aby nauczać po raz drugi o Jezusie Chrystusie. Jezus często sugerował, że przyjdzie jeszcze raz, lecz w taki sposób: jak to zapowiedział apostołom: „więcej mnie nie ujrzycie”.
          Jezus Chrystus nie może przybyć do mieszkańców Ziemi jak przed dwoma tysiącami lat. Teraz rozpoczyna się bowiem Państwo Tysiącletnie; Nowy Kościół, Nowa Oblubienica – czyli Królestwo Boże na Ziemi. Jednak zaślubiny odbędą się w niebie. Gdy Państwo Tysiącletnie dobiegnie swego końca (XXXV w.), wówczas zobaczymy go. Przybędzie, aby Osądzić Święte Pokolenie Adama i Ewy i wybrać tych, którzy zasiedlą Nową Ziemię. Czas ten to brak możliwości dalszej egzystencji ludzi na Ziemi i nie jest ostateczny. Znacie datę; bo Bóg chce zmusić ludzkość, aby zaczęła używać swego rozumu dla dobra Ziemi, to znaczy dla dobra swego.
          Przedtem mieszkańcy Ziemi zmuszeni będą do zniszczenia nierządnicy (świątyni i sekt zmienionych przez wyobraźnię). Mamy czas do przybycia meteorytu o nazwie „Niszczyciel” w 2029 roku. Jak wszystko w Apokalipsie ów „Niszczyciel” ma podwójne znaczenie, bowiem gdy w 2029 roku nie uderzy w Ziemię to po krążeniu Słońca w 2035 roku zbliży się do naszej planety jeszcze bliżej. A czasu jest mało. Tu potrzeba rozumu.

ANIOŁ Z OTWARTĄ KSIĄŻECZKĄ. Potem ujrzałem innego potężnego anioła, zstępującego z nieba. Obłok był mu osłoną, a nad głową jego rozbłysła tęcza. Oblicze jego jaśniało niby słońce, a nogi jego podobne były do słupów ognistych. W ręku zaś trzymał otwartą książeczkę. Postawiwszy swą prawą nogę na morzu, a lewą na Ziemi, zawołał potężnym głosem; a zdawało się, że lew ryczy. Na wołanie jego odezwał się głos siedmiu gromów. A kiedy przebrzmiało owe siedem gromów, zamierzałem zabrać się do pisania. Lecz wtedy usłyszałem głos z nieba, który [mi] rzekł: „Przyłóż pieczęć na to, co zwiastowało siedem gromów! Nie zapisuj tego!”
A wówczas anioł, którego widziałem stojącego na morzu i na Ziemi, podniósł swą prawicę ku niebiosom i przysiągł przez Żyjącego na wieki wieków, który stworzył niebo i to, co w nim jest, oraz Ziemię, i to, co na niej jest, i morze, i to, co w nim jest: „Nie będzie więcej czasu. W tych dniach zaś, kiedy siódmy anioł gotować się będzie, aby zatrąbić, dokonana już będzie tajemnica Bożego wyroku, jak to zapowiedział prorokom, sługom swoim.
I usłyszałem głos z nieba mówiący znowu do mnie tymi słowy: „Idź i weź otwartą książeczkę, którą trzyma w swym ręku anioł stojący na morzu i na Ziemi. Poszedłem więc do anioła prosząc go, aby mi dał książeczkę. A on rzekł do mnie: „Weź ją i połknij. Wnętrzności twe napełni ona co prawda goryczą, lecz w ustach twych słodka będzie jak miód.” Wziąłem więc książeczkę z ręki anioła i połknąłem ją. W ustach much była słodka jak miód. Lecz kiedy ją spożyłem, wnętrzności moje napełniły się goryczą.
Wtedy powiedziano mi: „Musisz po raz wtóry głosić proroctwa o wielu ludach, narodach, językach i królach.”

Rozdział ten na pierwszy rzut oka wydaje się mało znaczący. Jednak to tylko pozory. Św. Jan zaznacza wyraźnie, że kiedy pojawi się człowiek, który wyjawi tajemnicę Bożą, nie będzie już więcej czasu. Jeśli narody nie nawrócą się w okresie próby, nastanie straszliwy czas zatraty dla mieszkańców Ziemi. Kiedy św. Jan połknie książeczkę, będzie już znał jej treść, jednak nie może ujawnić jej ludziom. Chociaż jej treść obrazująca losy jego kościoła jest bardzo gorzka, to w ustach jego będzie słodka, bowiem zawarte w niej treści potwierdzą jego przypuszczenia i ostrzeżenia. Okaże się bowiem, że to on miał rację. Dlatego Bóg zapowiada, iż będzie musiał powtórnie głosić proroctwa na Ziemi.
Wobec tego Apokalipsa to instrukcja świętego Jana, który przyjdzie na Ziemię po raz wtóry głosić proroctwa. Trudno się bowiem spodziewać, aby Bóg wyznaczył tak trudne zadanie dla prawie stu letniego starca. Św. Jan spisał swoje najważniejsze zadania na czas wtórnego przyjścia na świat i dokończenia budowy Jednego Kościoła Jednego Boga. Jednak tym razem Bóg pomoże w budowie nowego kościoła, pokazując potęgę mieszkańcom Ziemi.
Zatem pojawienie się moje to świadectwo wiary i życia wiecznego. Moim podstawowym zadaniem jest utworzenie nowego kościoła, który trwał będzie aż do sądu ostatecznego.

MIASTO ŚWIĘTE I DWAJ ŚWIADKOWIE. Podano mi trzcinę podobną do laski mierniczej i powiedziano:
„Powstań i zmierz świątynię Bożą, ołtarz i modlących się w niej. Lecz wyłącz dziedziniec zewnętrzny i nie mierz go. Bo wydany został w ręce pogan, którzy miasto święte w przeciągu czterdziestu dwóch miesięcy tratować będą.
A moim dwom świadkom dam rozkaz, aby, obleczeni w wory pokutne, przez tysiąc dwieście sześćdziesiąt dni jako prorocy głosili nauki. Oni to są owymi dwiema oliwkami i dwoma świecznikami, które stoją przed Panem Ziemi. Gdy ktoś chce im krzywdę wyrządzić, ogień wybucha z ust i pożera ich wrogów; jeśliby ktoś chciał im krzywdę wyrządzić, musi taką śmiercią zginąć.
Mają moc zamknąć niebo, aby nie padał deszcz w dniach ich nauczania. I mają moc nad wodami, mogą zamienić je w krew i mogą porazić Ziemię wszelakimi plagami, ilekroć zechcą. A ilekroć dokonają już swego zadania, by dawać świadectwo, bestia wychodząca z przepaści stoczy z nimi bój, zwycięży ich i pomorduje. A ciała ich leżeć będą na rynku wielkiego miasta, które nazywa się w przenośni Sodomą i Egiptem – tam gdzie też Pan ich był ukrzyżowany. Ludzie z różnych narodów, pokoleń, języków i ludów spoglądać będą przez trzy i pół dnia na ich ciała i nie dozwolą złożyć ich w grobie. Mieszkańcy Ziemi mają z nich uciechę i radują się głośno posyłając podarki jedni drugim, ponieważ ci dwaj prorocy sprawiali udrękę mieszkańcom Ziemi. Lecz po upływie trzech i pół dnia wstąpiło w nich życiodajne tchnienie, od Boga pochodzące: powstali znów na swe nogi, a strach wielki padł na tych, którzy na nich spoglądali. Wtedy usłyszeli potężny głos z nieba mówiący im: Wstąpcie tu! I wstąpili w obłoku do nieba, na oczach swych nieprzyjaciół.”
Tej samej godziny nastało wielkie trzęsienie Ziemi. Dziesiąta część miasta zapadła się i siedem tysięcy ludzi znalazło śmierć w tym trzęsieniu Ziemi. A reszta, strachem zdjęta, oddała cześć Bogu na niebiesiech.
Drugie „Biada” minęło; oto trzecia „Biada” nadejdzie niebawem.

Nie przypadkowo miejscem mojego pojawienia się jest Polska. Jest to bowiem nagroda dla narodu, który pomimo tylu zaznanych cierpień jest wierny Bogu i godnie mu służy. Jednocześnie jest to okrutna kara dla kościoła katolickiego, w którego sercu pojawia się ten, który ma go zniszczyć.
Pierwszą świątynią (wybudowaną z woli Bożej na ten czas), która ma być sercem Jednego Kościoła Jednego Boga ma być świątynia w Licheniu. Jej kapłani mają obowiązek rozpocząć tworzenie Nowego Kościoła. Przez krótki czas będziecie oazą otoczoną zewsząd przez innowierców. Nowy Kościół będzie tylko tam, dokąd sięgają wasze mury. Jednak nie trapcie się tym, niebawem inne świątynie i kościoły zgłoszą się do was abyście ich przyjęli do Nowego Kościoła. Czas minie szybko, a Polska stanie się Królestwem Bożym. Bóg da narodowi polskiemu królestwo, skąd jego władza i prawa rozejdą się po całej Ziemi. Licheń będzie miejscem świętym. Zostanie ono przeniesione z morza krwi w miejsce pokoju. Jeśli Polska będzie mu wierna to zostanie oszczędzone jej wiele strapień. Chociaż powstawaniu Nowego Kościoła będzie towarzyszyć wiele cierpień i krwi, wam oszczędzone to będzie.

SIÓDMA TRĄBA ZWIASTUJĄCA SĄD BOŻY. Siódmy anioł zatrąbił. Wówczas usłyszano w niebie potężne głosy, które mówiły: „Panowanie nad światem przeszło teraz do Pana naszego i do Pomazańca jego. Będzie królował na wieki wieków [Amen.].”
A dwudziestu czterech starców, którzy siedzą na swych tronach w obliczu Bożym, padło na twarz i oddało Bogu cześć mówiąc: „Panie Boże wszechmogący, który jesteś i który byłeś [i który masz przyjść], dziękujemy ci, że przejąłeś twą potężną władzę i panowanie. Narody zacięły się w gniewie. A wtedy zawrzał i w tobie gniew i nadszedł czas, w którym ma odbyć się sąd nad umarłymi i w którym dana ma być nagroda sługom twoim: prorokom i świętym oraz tym, którzy boją się imienia twego, małym i wielkim; i czas zatraty dla tych, którzy sprowadzają zatratę na Ziemię.”

Od tej chwili, kiedy poznacie już całą prawdę, władza nad światem przejdzie do Boga i Baranka, czyli Chrystusa. Będzie to konkretna data, którą poznacie w dalszej części. Od tej daty wszystkie kościoły muszą ulec samolikwidacji. Muszą jednak pamiętać, że czasu mają mało, muszą dać świadectwo wierności i wiary, jakiej Bóg oczekuje od nich szczególnie. Sekty zaś i samozwańczy prorocy niech czekają na los, jaki sobie gotują. Wątpię bowiem aby zdążyli się jeszcze ocknąć. Świątynie zaś niech pozostaną świątyniami, a kapłani kapłanami, chyba, że uznacie, iż nie godni są pełnienia tej służby. Ci (kapłani), co się ostaną i godnie będą służyć Bogu i wiernym, mają pełne prawo to czynić (ze wszystkich kościołów). W Nowym Kościele kapłani na równi ze wszystkimi mieszkańcami Ziemi mają prawo zakładać rodziny i podejmować inną pracę. Wiernym zaś nie zabrania się składania datków na rzecz utrzymania kapłanów i świątyni, jednak pod żadnym pozorem nie może być to forma zapłaty na dokonaną posługę.

Czwarta wizja

NIEWIASTA I SMOK. TRZECIE „BIADA”

Wtedy otwarła się świątynia Boga w niebie i arka przymierza stała się widoczna w świątyni jego. Potem rozbłysły błyskawice i nastąpił silny grzmot, trzęsienie Ziemi i grad wielki.

NIEWIASTA OBLECZONA W SŁOŃCE. Wielki znak ukazał się na niebie: Niewiasta obleczona w słońce, księżyc pod jej stopami, a na głowie jej korona z dwunastu gwiazd. Była brzemienna i krzyczała w bólach i mękach porodu.

SMOK CZYHA NA NIEWIASTĘ I JEJ SYNA. Inny jeszcze znak ukazał się na niebie: Ogromny smok, rudy, mający siedem głów i dziesięć rogów, i siedem koron na głowach jego. Ogonem swym zmiótł z nieba trzecią część gwiazd i zrzucił je na Ziemię. A smok stanął naprzeciw niewiasty, która miała porodzić, aby pożreć jej dziecię, gdy je porodzi. I porodziła syna, który ma rządzić wszystkimi narodami żelaznym berłem. Lecz syn jej został porwany do Boga, na tron jego. Niewiasta zaś uciekła na pustynię, gdzie Bóg przygotował jej miejsce, aby ją tam żywiono przez tysiąc dwieście sześćdziesiąt dni.

MICHAŁ ARCHANIOŁ ZWYCIĘŻA SMOKA. I powstała [wielka] walka w niebie. Michał i aniołowie jego walczyli ze smokiem; i smok walczył oraz aniołowie jego. Lecz nie dotrzymali pola i nie było już dla nich miejsca w niebie. Tak został powalony ów wielki smok: ów dawny wąż, zwany Diabłem i Szatanem, który zwodzi wszystek świat. Strącony został na Ziemię, a wraz z nim zostali strąceni aniołowie jego.
Wtedy usłyszałem potężny głos wołający w niebie: „Teraz nastąpiło zbawienie, moc i królestwo Boga naszego oraz władanie Pomazańca jego. Strącony został oskarżyciel braci naszych, który oskarża ich przed Bogiem naszym we dnie i w nocy. Zwyciężyli go mocą krwi Baranka i mocą słowa, któremu świadectwo dali; a życie swe cenili tak mało, że woleli raczej śmierć. Przeto weselcie się, niebiosa i wy, mieszkańcy niebios! Biada Ziemi i morzu! Bo diabeł zstąpił do was we wściekłej złości, wiedząc, że mało ma czasu.”

SMOK PRZEŚLADUJE NIEWIASTĘ. Gdy smok spostrzegł, że został strącony na Ziemię, zaczął prześladować niewiastę, która porodziła syna. Lecz niewieście dano dwa skrzydła wielkiego orła, aby leciała na pustynię, na miejsce swoje, gdzie ją żywią, z dala od węża, przez czas, przez dwa czasy i przez pół czasu. Wówczas wąż wyrzucił z paszczy swej za niewiastą strumień wody, aby ją rzeka porwała. Lecz Ziemia przyszła niewieście z pomocą: Ziemia otworzyła gardziel swoją i wchłonęła rzekę, którą smok wyrzucił z paszczy swojej. Wówczas smok zawrzał gniewem ku niewieście i poszedł, aby walczyć z resztą jej potomstwa, które zachowuje przykazania Boże i strzeże świadectwa Jezusa [Chrystusa].

Wizja czwarta i piąta to treść gorzkiej książeczki. Św. Jan, pomimo, iż miał zakaz opisania zdarzeń zawartych w niej postanowił je opisać. Jednak musiał to zrobić tak, aby nikt nie mógł tego odczytać przez dwa tysiące lat. Trzeba przyznać, że wybrnął z tego doskonale jak na stuletniego starca.
Książeczka była gorzka, bowiem jej treść przeraziła go. Wyrażała smutek Boga z powodu błędu, jaki popełnił. Św. Jan myślał, że Bóg nie może popełnić błędu, a tymczasem rzeczywistość była inna. Kiedy Bóg zesłał Chrystusa, aby nauczał w pokoju i utworzył jeden kościół, mieszkańcy Ziemi pojmali go i zamordowali. Widząc, co się stało, Bóg zawziął się w gniewie. Już wtedy postanowił, iż zostanie podjęta druga próba utworzenia jednego kościoła dla wszystkich ludzi. Dlatego powiedział św. Janowi: „Musisz po raz wtóry głosić proroctwa o wielu ludziach, narodach, językach i królach.”
Ponowna próba utworzenia jednego kościoła po doświadczeniach Chrystusa będzie miała zgoła inny przebieg. Nie będzie już czasu na nauczanie przez dziesięciolecia, nie będzie czasu na poddanie mnie próbom, bowiem mieszkańcy Ziemi sami będą jej poddani. Ani nie będzie to czas pokoju, bowiem miecz obusieczny uniesiony już został. Jak to ujął Nostradamus: „Bogowie uzmysłowią ludziom, że są wynalazcami wojny. Przedtem niebiosa były wolne od epce et lance.”
Dlatego ludzie tym razem dowiedzą się o wszystkim nagle i będą mieli bardzo krótki okres czasu na poprawę. Zaś ten, który tym razem otrzyma zadanie utworzenia jednego kościoła dla wszystkich mieszkańców Ziemi, będzie do tego zadania przygotowany w tajemnicy. Na ten czas będzie już dojrzałym człowiekiem i wszystko będzie miał gotowe, a mieszkańcy Ziemi zostaną porażeni strachem.
Z tego też powodu wizja czwarta i piąta zawiera opisy tak poprzekręcane i taką grę liczb, że czytający nie jest w stanie zrozumieć czegokolwiek. Wręcz wyciągnie fałszywe wnioski, nawet kościoły powstałe z nauk Chrystusa wpadły w tę pułapkę.
Dla zmylenia w części pierwszej czwartej wizji, św. Jan opisuje bardzo czytelnie początki kościoła Chrystusowego. Od momentu pierwszych znaków na niebie, po narodziny Chrystusa i walkę Cesarstwa Rzymskiego z chrześcijanami. Pod koniec okresu, kiedy chrześcijanie przeszli do pod Ziemi, zaczęły pojawiać się pierwsze oznaki podziałów wśród nich. Wówczas Szatan strącony za karę z nieba zaczął przenikać do gmin chrześcijańskich. Bóg pozwolił mu na to, gdyż była to część kary dla ludzi za zamordowanie Chrystusa. Widząc jak Diabeł urządzi się w kościele i jak długo będzie się tam panoszył, św. Jan przestał traktować kościół poważnie. Dalsze jego losy opisał w sposób fałszywy.

BESTIA Z MORZA. I stanął na wybrzeżu morskim. Wtedy ujrzałem bestię wychodzącą z morza. Miała dziesięć rogów i siedem głów; na swych rogach dziesięć koron, a na głowach swych imiona bluźniercze. A bestia, którą widziałem, podobna była do rysia. Łapy jej jako niedźwiedzie łapy, a paszcza jej jako lwia paszcza. I udzielił jej smok swej siły, swego tronu i władzy wielkiej. Ujrzałem, że jedna z jej głów była śmiertelnie ranna. Lecz śmiertelna rana została uleczona. Cały świat spoglądał pełen podziwu za bestią i składał pokłon smokowi, ponieważ dał on władzę bestii. Kłaniał się bestii mówiąc: „Któż jest podobny do bestii i kto może z nią walczyć?” Dano jej pysk, który wygłaszał przechwałki i bluźnierstwa; i dozwolono jej tak poczynać sobie przez czterdzieści dwa miesiące. Rozwarła pysk swój, aby bluźnić przeciw Bogu, bluźnić imieniu jego i przybytkowi jego, to jest tym, którzy mieszkają w niebie. A nadto dozwolono jej toczyć walkę ze świętymi i zwyciężać ich. Dano jej nadto władzę nad wszystkimi narodami, pokoleniami, językami i ludami. Pokłon oddadzą mu wszyscy mieszkańcy Ziemi, których imiona nie są od założenia świata zapisane w księdze żywota Baranka, na ofiarę zabitego.
Kto ma uszy niechaj słucha. Kto przeznaczony jest na niewolę, ten idzie w niewolę. Kto mieczem zabija, sam zginąć ma od miecza. Tu święci winni okazać wytrwałość i wiarę.

BESTIA Z Ziemi. Ujrzałem jeszcze inną bestię, która z Ziemi wychodziła. Miała dwa rogi jak baranek, a mówiła jak smok. Wykonuje pełnię władzy pierwszej bestii na oczach jej i doprowadza Ziemię i mieszkańców jej do tego, że oddają cześć pierwszej bestii, której śmiertelna rana uleczona została. Czyni wielkie znaki. Zrzuca nawet na oczach ludzi ogień z nieba na Ziemię. Przez znaki, które dano jej działać w obecności bestii, zwodzi mieszkańców Ziemi, bo nakłania mieszkańców Ziemi, aby wystawili posąg bestii, która ma ranę od miecza, a jednak do życia powróciła. Dano jej także moc tchnąć życie w posąg bestii, tak że posąg bestii przemówił i sprawił, że pomordowano wszystkich, którzy by nie pokłonili się posągowi bestii. Sprawiła, że wszystkim, wielkim i małym, bogatym i ubogim, wolnym i niewolnikom, nałożono znak na prawą rękę lub na czoło. Nikomu nie było wolno kupować lub sprzedawać, jeśliby nie miał znaku: imienia bestii lub liczby jej imienia. Tu potrzeba mądrości! Kto posiada rozum, niechaj wyliczy liczbę bestii; jest to liczba jakiegoś człowieka. A liczbą tą jest sześćset sześćdziesiąt sześć.

„I stanął na wybrzeżu morskim. Wtedy ujrzałem bestię wychodzącą z morza, miała dziesięć rogów i siedem głów; na swych rogach dziesięć koron, a na głowach swych imiona bluźniercze.” Św. Jan używając liczb do opisania pewnych zdarzeń, użył je wręcz po mistrzowsku. Chociaż te same liczby niekiedy oznaczają różne zdarzenia to jednak opisują je w dość prosty sposób. Pozwala na to zastosowanie jednego działania matematycznego. Tym działaniem jest dodawanie, przez co te same liczby opisują różne rzeczy.
Wychodząca z morza bestia jest początkiem wszystkiego, ma dziesięć rogów i siedem głów. Dziesięć plus siedem to siedemnaście, czyli liczba, od której Bóg rozpoczął przygotowanie mnie na czas spełnienia Apokalipsy. Na każdym rogu była korona. Zatem wszystkie jego działania to działania królewskie, czyli rozkaz Boży, chociaż wydaje się to dla mieszkańców Ziemi bluźnieniem Bogu.
„I udzielił jej smok wielkiej siły”. Smok wg kalendarza chińskiego, udzielający swej siły tym, którzy rodzą się w jego znaku. W tym kalendarzu jestem spod znaku smoka. Również to odczytał prawidłowo Nostradamus i przeniósł tę przepowiednię do kalendarza współczesnego pisząc, że zrodzony będzie z Wielkiej Trójcy, czyli w którymś ze znaków wodnych zodiaku. Jak wcześniej pisałem, mój znak to rak.
„Jedna z jego głów była śmiertelnie ranna. Lecz śmiertelna rana została uleczona.” Rzeczywiście mam bliznę na twarzy od rany zadanej nożem.
„Cały świat spoglądał pełen podziwu za bestią i składał pokłon smokowi.” U Nostradamusa brzmi to bardziej zrozumiale:
„Jego sława, chwała i potęga będą rosły.” Bowiem tylko głupiec mając tyle dowodów, może chcieć jeszcze więcej.
„Dano jej pysk, który wygłaszał przechwałki i bluźnierstwa; dozwolono jej tak poczynać przez czterdzieści dwa miesiące. Rozwarła pysk swój, jakby bluźnić przeciw Bogu, bluźnić imieniu jego i przybytkowi jego, to jest tym, którzy mieszkają w niebie. A nadto dozwolono jej toczyć walkę ze świętymi i zwyciężać ich.” Moja wiedza o kosmosie i Ziemi nie poparta konkretnymi obliczeniami i dowodami dla wielu będzie tylko przechwałką, zaś wiedza o Bogu również zmieniająca dotychczasowe myślenie dla mieszkańców Ziemi i kościołów będzie jak bluźnienie przeciw Bogu. Natomiast wyrażenie, iż dano jej pysk, który wygłaszał przechwałki i bluźnierstwa zapowiada, iż będę walczył wyłącznie za pomocą słowa. Walka ze świętymi i zwyciężanie ich to cel, jaki mam wykonać z rozkazu Bożego. Właśnie święci, czyli przywódcy kościołów, kapłani i twórcy sekt dostali rozkaz rozwiązania się. Narody szybko uznają mnie i zaczną uważać za tego, który ma władzę od Boga, by utworzyć jeden kościół na Ziemi. Powstanie Nowego Kościoła będzie ofiarą, jaką mieszkańcy Ziemi winni są zabitemu Chrystusowi.
Również i ten fragment prawidłowo odczytał Nostradamus: „Pewien człowiek otrzyma zadanie zniszczenia świątyń (czyt. Kościołów) i sekt zmienionych przez wyobraźnię.” Należy to rozumieć, iż powodem tego będzie odejście kościołów i uważających się za proroków przywódców sekt od prawdziwych nauk Chrystusa.
Mieszkańcy Ziemi nie zostaną ukarani natychmiast. Bóg dał nam szansę czterdziestu dwóch miesięcy na to, by zlikwidować wszystkie religie, zakończyć wszelkie wojny, mordowanie się nawzajem, grabieże i rozpusty. W tym bardzo krótkim czasie ludzie mają się nawrócić ku Bogu i udowodnić mu, że godni są, aby to ich wybrano do owych stu czterdziestu czterech tysięcy. „Kto ma uszy, niech słucha”, bowiem wielka to biada dla mieszkańców Ziemi. „Kto mieczem zabija, sam zginąć ma od miecza”, czyli kto słowa Bożego używa, by grabić, niewolić, sam od tego słowa zginie.
„Bestia, która z Ziemi wychodziła miała dwa rogi jak Baranek, a mówiła jak smok.” Człowiekowi temu, zrodzonemu na Ziemi, przyświeca ten sam cel, jak Chrystusowi, który od Boga pochodził, a mimo to zachowuje się jak smok, czyli niszczy dotychczasowy ład na Ziemi dokonując zmian jak wielkie trzęsienie Ziemi. Jednocześnie rzucając strach na mieszkańców Ziemi.
„Czyni wielkie znaki”. Wielkie zmiany. „Przez znaki, które dano jej działać…zwodzi mieszkańców Ziemi…Dano jej także moc tchnąć życie w posąg innej bestii.” Dowody w apokalipsie i Centuriach to owe znaki, przez które dano mi działać. Ponieważ Św. Jan i ja to ta sama energia, dlatego zapisane jest, że pozwolono mi tchnąć życie w posąg bestii, która z Ziemi wyszła i jeszcze każę go czcić. Św. Jan jako nieżyjący leży w Ziemi, kiedy Bóg zesłał go, aby powtórnie zaczął nauczać, ja ożywiłem jego posąg – Apokalipsę i wymuszam na mieszkańcach Ziemi aby cześć mu oddali, czyli wykonali jej treść.
„Sprawiła, że wszystkim, wielkim i małym, bogatym i ubogim, wolnym i niewolnikom nałożono znak na prawą rękę lub czoło. Nikomu nie wolno kupować lub sprzedawać jeśliby nie miał znaku: imienia bestii lub liczby jej imienia. TU TRZEBA MĄDROŚCI!!!” Człowiek ten sprawi, że wielu ludzi zostanie opieczętowanych, być może, że do nowego kościoła przystąpią wszyscy mieszkańcy Ziemi, bowiem św. Jan nawołuje, aby kupować i sprzedawać tylko u mnie, czyli że jedynie ja głoszę prawdę. Jednocześnie jest to kolejny kamyczek do opisania mnie – gdyż w rzeczywistości trudnię się handlem!
„Kto posiada rozum niech wyliczy liczbę bestii: jest to liczba jakiegoś człowieka. A liczbą tą jest sześćset sześćdziesiąt sześć.” 666 – Szatan, diabeł, fałszywy prorok, ulubiona liczba, straszak używane przez kościoły w celu zniewolenia i podporządkowania sobie narodów i ludzi.
A oto wyliczenie liczb Apokalipsy: Siedemnaście, które wypowiedział mi Bóg to ja ukryty w Apokalipsie pod liczbą dziesięć i siedem. Ponieważ liczby w Apokalipsie dodaje się, więc siedemnaście jeszcze daje się dodać – wychodzi osiem, czyli ósma wywodząca się z owych siedmiu. W pierwszej wersji dotyczy planet a w drugiej kościołów, czyli kościoła, który powstanie na gruzach owych siedmiu ukazanych w listach do gmin.
Dodana data, kiedy Bóg odwiedził mnie po raz pierwszy to 4 stycznia 1976, po dodaniu to liczba 28. Dwadzieścia osiem to dzień mojego urodzenia się i czas, kiedy wszystko mam ujawnić. Przygotowanie mnie będzie trwało 28 lat, po czym wszystko będzie już wiadome. Wobec tego rzecz się spełnia i w roku 2004 nie ma już tajemnic, zaś czas 42 miesięcy, jaki Bóg dał nam na przygotowanie się, rozpoczyna się od 28 czerwca 2004 roku. Jeśli komuś to nie wystarcza to niech zauważy, że liczba dalej się dodaje i znów wychodzi, że człowiek ów to liczba dziesięć, zaś w dniu rozpoczęcia okresu próby będę miał 52 lata, czyli druga z liczb moich liczba siedem. Obie zaś 10 i 7 oznaczają rok mego urodzenia – 1952, dzień to 28, zaś miesiąc to sławna apokaliptyczna szóstka.
Szóstka zaś to symbol – liczba, za pomocą, której zostały okpione i wyśmiane kościoły. Jednocześnie symbolizuje szatana dzierżącego władzę nad nimi, które to opanował zaraz po śmierci Chrystusa.
„Kto posiada rozum, niechaj wyliczy liczbę bestii: jest to liczba jakiegoś człowieka. A liczbą tą jest sześćset sześćdziesiąt sześć.” Więc kto ma rozum niech go wytęży. W mojej dacie szóstka nie występuje w dodawaniu. Jest to osobna liczba, a skoro liczbę 666 trzeba wyliczyć, zatem jest to wyliczanka liczb. Św. Jan tym razem nie dodaje tylko wylicza szóstkę trzykrotnie, co wyraźnie zapisuje.
Tak więc 666 to trzy oddzielne liczby, mające ścisły związek z treścią Apokalipsy. Oto ich tajemnica: szóstka pierwsza to symbol pierwszej próby utworzenia jednego kościoła przez Chrystusa. Próba nie udała się i trwała 33 lata. Trzy plus trzy równa się sześć. Szóstka druga to druga próba Boża utworzenia jednego kościoła, tym razem będzie trwała 42 miesiące. Cztery plus dwa równa się sześć. Szóstka trzecia oznacza, kiedy to się stanie, czyli rok 2004. Dwa plus cztery równa się sześć.
Oto, jaki szatan krył się przez dwa tysiąclecia pod trzema szóstkami. Jednak tym razem ludzie naprawdę przestraszą się liczby 666. Okryje ona trwogą wszystkich mieszkańców Ziemi bez wyjątku.
W numerologii szóstka oznacza jednoczenie.

BARANEK I ORSZAK JEGO. Potem spojrzałem, a oto Baranek stał na górze Syjon. Przy nim stało sto czterdzieści cztery tysiące, którzy na czołach mieli wypisane imię jego i imię Ojca jego. I usłyszałem z nieba głos, niby szum licznych wód i niby odgłos potężnego grzmotu. Głos, który słyszałem, brzmiał jak gra harfiarzy, którzy uderzają w struny swych harf. Śpiewali jakby nową pieśń przed tronem, przed czterema istotami żyjącymi i przed starcami. Nikt nie mógł nauczyć się tej pieśni prócz stu czterdziestu czterech tysięcy tych, którzy zostali wykupieni z Ziemi. Są to ci, którzy nie skalali się przez obcowanie z niewiastami i pozostali dziewiczymi. Idą za Barankiem, gdziekolwiek się zwróci. Są to ci, którzy odkupieni są spomiędzy ludzi, jako pierwociny dla Boga i dla Baranka. Żadne kłamstwo nie wyszło z ich ust. Bez skazy są [przed tronem Bożym].

Będą to ci, którzy wyjdą ze starych kościołów i przystąpią do nowego. Być w nowym kościele to być naznaczonym. Jak się okazuje to nie wystarczy, bowiem jeszcze trzeba mieć nieskalaną duszę i swymi uczynkami nie zbrudzić sumienia. Trzeba być bez skazy.

TRZEJ ANIOŁOWIE PRZEPOWIADAJĄ ZWYCIĘSTWO I POMSTĘ BOŻĄ. Potem ujrzałem innego anioła, lecącego wysoko na niebie. Ten miał odwieczne poselstwo zwiastować mieszkańcom Ziemi, wszystkim narodom, pokoleniom, językom i ludom. Wołał potężnym głosem: „Boga się bójcie i oddajcie mu cześć! Nadeszła godzina sądu jego. Padajcie na twarze przed tym, który stworzył niebo i Ziemię, morza i źródła wód.”
Za nim leciał drugi anioł wołając: „Padł, padł Babilon potężny, który poił wszystkie narody ognistym winem swej rozpusty.”
Za nim leciał trzeci anioł wołając silnym głosem: „Kto pokłon oddaje bestii i posągowi jej, kto nosi znak na czole lub na ręku swym, pić będzie wino gniewu Bożego, które bez przymieszki wody zostało wlane do kielicha pomsty jego. Ogniem i siarką dręczony będzie na oczach świętych aniołów i Baranka. Swąd ich męczarni wznosi się na wieki wieków. Ani za dnia, ani w nocy nie mają wytchnienia ci, którzy pokłon oddają bestii i posągowi jej i którzy noszą znak jej imienia. Tu okazuje się wytrwałość świętych, którzy zachowują przykazania Boże i wiarę w Jezusa.”
I usłyszałem głos z nieba, który [do mnie] mówił: „Pisz: Błogosławieni odtąd umarli, którzy umierają w Panu! Zaprawdę, tak mówi Duch, niech odpoczną od trudów swych. Bo uczynki ich idą z nimi.”

Oto nadszedł czas próby, godzina sądu Bożego. Pokażcie, jaka jest prawdziwa wiara wasza. Padły już kościoły, które oszukiwały, narody w imię słowa Bożego. Nawet ci, którzy wstąpią do Nowego Kościoła wraz z nimi próbę przejść muszą. Jednak musicie zachować wytrwałość w wierze, bowiem tylko umarłych ominie czas próby. Ci zaś, którzy postąpią jak faraonowie i przystąpią do nowego kościoła, aby przechytrzyć Boga niech nie liczą na łaskę.

TRZEJ ANIOŁOWIE ŻNIWIARZE. I spojrzałem, a oto obłok biały, a na obłoku siedział ktoś podobny do Syna Człowieczego. Na głowie swej miał złotą koronę, a w ręku swym ostry sierp. Inny anioł wystąpił ze świątyni i wołał potężnym głosem do tego, który siedział na obłoku: „Zapuść sierp swój i żnij! Nadeszła godzina żniw, bo dojrzało żniwo Ziemi.” A ten, który siedział na obłoku, zrzucił swój sierp na Ziemię i zżęto zboże z Ziemi.
Potem wyszedł ze świątyni, która jest w niebie, inny anioł, niosąc również ostry sierp w ręku.
I jeszcze inny anioł, mający władzę nad ogniem, postąpił z ołtarza. Potężnym głosem zawołał do tego, który miał ostry sierp: „Zapuść twój ostry sierp i zetnij grona ze szczepu winnego Ziemi, bo grona jego już dojrzały.” Wówczas anioł rzucił swój [ostry] sierp na Ziemię, ściął grona ze szczepu winnego Ziemi i wrzucił je do wielkiej tłoczni gniewu Bożego. Tłocznię deptano poza miastem, a krew popłynęła z tłoczni, aż dosięgła wędzideł końskich, na przestrzeni tysiąca sześciuset stadiów.

Podczas wielkiej rewolucji religijnej w ciągu tych czterdziestu dwóch miesięcy nie obejdzie się bez krwawych zajść. Szczególnie muszą liczyć się z tym ci, którzy za wszelką cenę zechcą bronić starego porządku. Będą święci, którym nawet słowa Jezusa pokazane na piśmie przez św. Jana nie otworzą oczu. Bowiem szatan tak łatwo nie zechce oddać swej zdobyczy.

Piąta wizja

SIEDMIU ANIOŁÓW Z SIEDMIOMA CZASZAMI.
UPADEK BABILONU.
WYKONANIE TRZECIEGO „BIADA”

SIEDMIU ANIOŁÓW NOSZĄCYCH CZASZE. Ujrzałem inny znak na niebie, ogromny i przedziwny: Siedmiu aniołów z siedmioma ostatnimi plagami, w których miała się dopełnić miara gniewu Bożego. Ujrzałem jakby morze kryształowe, z ogniem zmieszane. Nad tym kryształowym morzem stali ci, którzy odnieśli zwycięstwo nad bestią i nad posągiem jej, i nad liczbą jej imienia, a w ręku trzymali harfy Boże. Śpiewają pieśń Mojżesza, sługi Bożego, i pieśń Baranka: „Wielkie i przedziwne są dzieła twoje, Panie Boże wszechmogący. Sprawiedliwe i prawdziwe są drogi twoje, Królu narodów. Któż by nie bał się ciebie, Panie? Któż by nie chciał wielbić twego imienia? Ty sam jesteś święty! Wszystkie narody przyjdą i pokłonią się tobie, bo okazały się sprawiedliwe sądy twoje.”
Potem ujrzałem, jak otwarła się w niebie świątynia z przybytkiem przymierza. Ze świątyni wystąpiło siedmiu aniołów z siedmioma plagami. Byli odziani w czyste płótno lśniące, a piersi mieli przepasane złotymi pasami. Jedna z czterech istot żyjących podała siedmiu aniołom siedem złotych czasz, pełnych gniewu Boga, który żyje na wieki wieków. Wtedy napełniła się świątynia dymem majestatu i potęgi Bożej. Nikt nie mógł wstąpić do świątyni, dopóki nie dokona się siedem plag siedmiu aniołów.

Jest to przygotowanie do sądu nad kościołem. Udział w nim wezmą nie tylko ci, którzy pomarli będąc już w nowym kościele, ale również ci, którzy pomarli wcześniej, a nawet ci, co z nim walczyli, bowiem przedziwne, ale sprawiedliwe i prawdziwe są sądy Boga. Wszakże jest on święty.

PLAGI CZTERECH PIERWSZYCH CZASZ. Usłyszałem potężny głos wołający ze świątyni do siedmiu aniołów: „Idźcie i wylejcie za Ziemię siedem czasz gniewu Bożego.”
Pierwszy poszedł i wylał swą czaszę na Ziemię. Wówczas wrzody złośliwe i bolesne okryły tych ludzi, którzy mieli na sobie znak bestii i którzy kłaniali się jej posągowi.
Drugi wylał swą czaszę na morze. I stało się niby krew umarłego, a wszelka żyjąca istota, która znajduje się w morzu, zginęła.
Trzeci wylał swą czaszę na rzeki i źródła wód i stały się krwią. Wtedy usłyszałem, jak rzekł anioł wód: „Sprawiedliwy jesteś [Panie], który jesteś i który byłeś, ty Święty: że taki wyrok wydałeś! Ponieważ przelewali krew świętych i proroków, dałeś im także krew do picia. Zasłużyli sobie na to.” I usłyszałem wołanie do ołtarza: „Zaiste, Panie Boże wszechmogący, prawdziwe i sprawiedliwe są wyroki twoje.”
Czwarty wylał swą czaszę na słońce. I dano mu moc niszczyć ludzi [żarem i] ogniem. Ludzie byli paleni wielkim żarem. A jednak bluźnili imieniu Boga, mającego władzę nad tymi plagami; nie chcieli wejść w siebie i nie oddali mu chwały.

PLAGI TRZECH OSTATNICH CZASZ. Piąty wylał swą czaszę na tron bestii; wtedy ciemności zaległy państwo jej, a ludzie gryźli swe języki z bólu i bluźnili Bogu niebios z powodu swego bólu i swych wrzodów; lecz nie czynili pokuty za uczynki swoje. Szósty wylał czaszę na wielką rzekę Eufrat. Wtedy wyschła woda jej, aby stała otworem droga dla królów Wschodu. I ujrzałem, jak wychodziły trzy nieczyste duchy, jakby żaby, z paszczy smoka, z paszczy bestii i z ust fałszywego proroka. Są to duchy demonów, które znaki czynią i które udają się do królów całej Ziemi, aby zebrać ich do walki na wielki dzień Boga wszechmogącego.
Oto nadchodzę jak złodziej. Błogosławiony, kto czuwa i strzeże szat swoich, aby nie musiał chodzić nago i żeby nie widziano sromoty jego. I zebrali ich na miejscu, zwanym po hebrajsku Armagedon.
Siódmy wylał czaszę swą na powietrze. Wówczas odezwał się ze świątyni od tronu głos potężny: „Dokonało się!” Wówczas nastąpiły błyskawice, grzmoty i pioruny; i powstało wielkie trzęsienie Ziemi, tak straszne, jakiego nie było jeszcze, odkąd ludzie żyją na Ziemi. Wielkie miasto rozpadło się na trzy części, a miasta pogan legły w ruinach. Tak to wspomniano przed Bogiem na wielki Babilon i podano mu do picia puchar z winem gniewu pomsty jego. Znikły wszystkie wyspy i nie widziano więcej gór. Ogromne, cetnarowe kawały gradu spadały z nieba na ludzi. Lecz ludzie bluźnili Bogu z powodu plagi gradu, bo plaga ta była okropna.

W tym przypadku podobnie jak w wizji czwartej, opis plag dokonany jest czytelnie i dość wiernie oddaje sytuację na Ziemi tuż przed sądem, jaki dokona się na kościołach. Przy okazji św. Jan próbuje zmylić czytającego w pladze pierwszej, iż plagi dotkną wyłącznie tych, którzy przystąpią do Nowego Kościoła. Ludzie nie mogą poradzić sobie z nowymi chorobami, które stają się zmorą dla mieszkańców Ziemi. Groźne staje się zatrucie środowiska. Ścieki odprowadzane do mórz oraz awarie tankowców powodują, że morza zamieniają się w cuchnące zlewnie, powodując wymieranie zamieszkujących je gatunków zwierząt i roślin. Nie tylko rzeki niosą wody trujące, ale już źródła wód są zanieczyszczone tak, że ludzie muszą sami spożywać to, czym zatruli Ziemię i wody. Ponieważ opis ten to świat w 2003 roku, to nie należy pominąć plagi suszy, od której zmarło dużo ludzi. Plaga piąta rozpoczyna wydarzenia poprzedzające bezpośrednie zniszczenie religii katolickiej, tym razem św. Jan rozpoczyna opis kościoła tuż przed jego klęską, z pewnością chodzi tu o Rzym, bowiem tylko religia katolicka posiadała własne państwo, Watykan. Znaki na Ziemi, a szczególnie w rejonie rzeki Eufrat, uświadamiają ludziom, iż jest to czas porównywalny z pojawieniem się Chrystusa i trzema królami, którzy poszli powitać go. Tym razem trzej królowie ze wschodu to duchy nieczyste; wojna terroryzm i trzęsienie Ziemi, wszystkie trzy najgroźniejsze w rejonie rzeki Eufrat. Z powodu tych wydarzeń, królowie (przywódcy) całej Ziemi poczynili kroki, aby wspólnie stawić czoła tym wydarzeniom. Tym samym nabrały one znaczenia globalnego.
W tym czasie pojawiam się ja, całkowicie niespodziewanie i podstępnie, podobnie jak złodziej, aby ukraść kościołom wszystko, co mają. Tym, którzy wierni są Bogu wyznaczam miejsce Licheń, aby tam się zebrali. Błogosławieni bowiem będą ci, co strzegą prawdziwej wiary. Wówczas dokona się apokaliptyczna przepowiednia. Od Lichenia po całej Ziemi przetoczy się fala zmian w religiach świata. Będzie się wydawało, że oto zniknęły góry, zdawałoby się nie do ruszenia. Wielki Watykan rozpadnie się, wszystkie religie legną w ruinach. Dany im będzie do picia puchar pomsty jego, czyli religie zginą od tego, czym same walczyły na zatracenie narodów i swoje. Lecz ludzie dalej bluźnić będą przeciw Bogu, a to z powodu katastrof, jakie wystąpią w czasie próby (czterdziestu dwóch miesięcy), za pomocą których Bóg będzie przekonywał wątpiących, a plagi będą gorsze niż dotychczas.

WIELKA NIERZĄDNICA BABILON. Wtedy przystąpił jeden z siedmiu aniołów, którzy mieli siedem czasz, i rzekł do mnie: „Przyjdź, ukażę ci sąd nad wielką rozpustnicą, która rozsiadła się nad wieloma wodami. Królowie Ziemi cudzołożyli z nią, mieszkańcy Ziemi upijali się winem jej sprośności.”
Potem uniósł mnie w duchu na pustynię. I ujrzałem niewiastę, siedzącą na bestii szkarłatnej; bestia była pokryta bluźnierczymi imionami i miała siedem głów i dziesięć rogów. Niewiasta zaś przybrana była w purpurę i szkarłat i przebogato ozdobiona złotem i drogimi kamieniami oraz perłami. W ręku swym trzymała puchar złoty, pełen jej szkaradnego i nieczystego nierządu. Na swym czole miała wypisane tajemnicze imię: „Wielki Babilon, matka rozpustnic i plugastwa Ziemi.” Widziałem tę niewiastę upitą krwią świętych i krwią męczenników Jezusa. A ujrzawszy ją zadziwiłem się bardzo.
Wtedy odezwał się do mnie anioł w te słowa:
„Dlaczego ogarnia cię takie zdziwienie? Wyjaśnię ci tajemnicę niewiasty i bestii mającej siedem głów i dziesięć rogów, która ją niesie. Bestia, którą widziałeś, była i już jej niema, ale wyjdzie z przepaści i pójdzie na zagładę. Na widok bestii, która była, której już nie ma, lecz która znów nadejdzie, zadziwią się mieszkańcy Ziemi, których imiona nie są zapisane od początku świata w księdze żywota. Tu potrzeba rozumu wespół z mądrością.
Siedem głów oznacza siedem pagórków, na których rozsiadła się niewiasta; równocześnie oznacza siedmiu królów. Pięciu padło, jeden jeszcze istnieje, a inny jeszcze nie nadszedł; a gdy nadejdzie, będzie mógł tylko krótko pozostać. Bestia, która była, a której już nie ma, jest ze swej strony ósmym. Wywodzi się z owych siedmiu i idzie na zatracenie. Dziesięć rogów zaś, które widziałeś, oznacza dziesięciu królów, którzy nie objęli jeszcze swego władania, lecz na jedną godzinę otrzymają władzę królewską wespół z bestią. Jedna wspólna myśl im przyświeca; swą moc i swą władzę oddają bestii. Ci będą wojnę toczyć z Barankiem. Lecz Baranek zwycięży ich, bo jest Panem panów i Królem królów; a wespół z Barankiem odniosą zwycięstwo ci, którzy są powołani i wybrani oraz wierni.”
I powiedział mi jeszcze to: „Wody, któreś ujrzał, a nad którymi rozsiadła się rozpustnica, są to ludy i tłumy ludzkie, narody i języki. Dziesięć rogów, które ujrzałeś, oraz bestia to są ci, co będą mieli rozpustnicę w nienawiści, opustoszą ją i ogołocą; ciało jej pożrą i spalą ją w ogniu. Bo Bóg pobudził ich serca, żeby wykonali wyroki jego i oddali jednomyślnie swe królewskie władanie bestii aż do czasu, kiedy wypełnią się słowa Boże. Niewiasta, którą widziałeś, to owo wielkie miasto, które dzierży władzę nad królami Ziemi.”

Jest to opis niewiasty, rozpustnicy, która rozsiadła się nad wieloma wodami. Św. Jan pod tą nazwą opisuje kościół katolicki. Niewiasta (kościół katolicki) opanował ogromne obszary Ziemi i wiele narodów (państw). Królowie (przywódcy) państw ściśle współpracują z kościołem a ludzie bezgranicznie wierzą kościołowi. Wręcz wydaje się jakby upojeni byli jego czarem. Widać to szczególnie podczas wizyt papieskich. Wiele narodów dało się tak oczarować, iż zatraciły się w wierze. Czczą bardziej „niewiastę” niż Boga.
Na początku niewiasta (kościół) będzie siedziała na bestii, czyli Nowym Kościele. Będzie go obrzucać bluźnierstwami. Bogaty kościół, posiadający ogromny majątek zdobyty najczęściej w sposób nieczysty, będzie chciał zniszczyć bestię, czyli Nowy Kościół. Wszystkim będzie się wydawać niemożliwością pokonanie tak Wielkiego Babilonu, matki rozpustnic (matki wszystkich kościołów), którego tajemnicze imię to Watykan. Kościół ten ma na swym sumieniu wiele krwi świętych (tych, którzy wierzyli w Boga, ale w innej religii), nawet tych, którzy wierzyli w Boga w jego szeregach.
Zdziwił się ogromnie św. Jan na widok tego, czym będzie kościół, który sam tworzył. Zdziwi się również na to, czym w rzeczywistości jest bestia, czyli smok, który pożre niewiastę, tj. zniszczy kościół. Bestia to św. Jan, który już był i wyjdzie ponownie z przepaści (z zaświatów). Na widok bestii zdziwią się mieszkańcy Ziemi, ponieważ mało kto wierzy w istnienie życia wiecznego.
„Siedem głów oznacza siedem pagórków, na których rozsiadła się niewiasta, równocześnie oznacza siedmiu królów. Pięciu padło, jeden jeszcze istnieje, a inny jeszcze nie nadszedł; a gdy nadejdzie, będzie mógł tylko krótko pozostać. Bestia (…) jest ze swej strony ósmym.” Siedem pagórków to siedem religii z listów do gmin. Pięć nie istnieje (to jest zerwało współpracę z katolikami), jedna jeszcze się trzyma. Ten, który nie nadszedł to rozpaczliwa próba reform, jednak będzie już na to za późno. „Bestia, która była, a której już nie ma jest ze swej strony ósmym”,(pagórkiem – religią). Korzenie swe czerpie w religiach dotychczasowych i pójdzie na zatracenie. Od tej chwili, kiedy św. Jan poznał prawdę o kościele, bestii już nie ma. Bestią staje się niewiasta, zaś bestia staje się Nowym Kościołem, czyli Jednym Kościołem Jednego Boga i pójdzie na zatracenie, czyli będzie już trwał tysiąc lat, aż do zniszczenie życia na Ziemi (sądu ostatecznego).
Królowie, którzy otrzymają władzę na jedną godzinę to układ słoneczny. Bóg przekazując mi wiedzę o kosmosie miał w tym konkretny cel, gdyż brak tej wiedzy uniemożliwiłby mi rozpoczęcie działalności. Opis kosmosu i moja nauka mają jeden wyłącznie cel – utworzenie Nowego Kościoła.
„Ci będą wojnę toczyć z Barankiem. Lecz Baranek zwycięży ich, bo jest Panem panów.” Będzie się wydawać, że toczę wojnę z Chrystusem o to, kto jest lepszy. Niektórzy gotowi okrzyknąć mnie zwycięzcą. Jednak musicie pamiętać, że Chrystus to Energia Boga, a ja to jego maleńka część, czyli energia ludzka. Zatem tylko Chrystus może być Panem panów i Królem królów. Ja zaś zawsze pozostanę sługą Jego i sługą Boga Ojca.
„Niewiasta, którą widziałeś to owo wielkie miasto, które dzierży władzę nad królami Ziemi.” To wielkie miasto Rzym – Watykan, w którym siedzibę ma niewiasta.
„Bestia to są ci, co będą mieli rozpustnicę w nienawiści, opustoszą ją i ogołocą; ciało jej pożrą i spalą w ogniu. Bo Bóg pobudził ich serca, żeby wykonali wyroki jego i oddali jednomyślnie swe władanie bestii, aż do czasu, kiedy wypełnią się słowa Boże.” Moja absolutna władza nad Jednym Kościołem Jednego Boga będzie trwała czterdzieści dwa miesiące. Potem narody, które wstąpią do Nowego Kościoła wybiorą po jednym przedstawicielu i przyślą ich do Lichenia. Ci zaś postanowią, co dalej ma być.

UPADEK BABILONU. Potem ujrzałem innego anioła, zstępującego z nieba. Miał wielką moc, a Ziemia rozjaśniała się od blasku jego. Zawołał potężnym głosem: „Upadł, upadł Babilon, stolica wielka. Stała się mieszkaniem demonów i schroniskiem dla duchów nieczystych wszelkiego rodzaju, schroniskiem dla wszelkiego ptactwa nieczystego i obmierzłego. Bo wszystkie narody piły wino pomsty jej nierządu. Królowie Ziemi nierząd z nią uprawiali, a kupcy tej Ziemi porastali w bogactwa z nadmiaru jej przepychu.”
Usłyszałem jeszcze inny głos, wołający z nieba:
„Wyjdźcie z niej, ludu mój, abyście nie stali się uczestnikami jej grzechów i nie byli dotknięci plagami, które na nią spadną. Grzechy jej piętrzą się aż po samo niebo, a Bóg wspomniał na jej nieprawości. Odpłaćcie jej, wet za wet, za to, co [wam] uczyniła; oddajcie jej w dwójnasób, według jej uczynków! Puchar, z którego pić dawała, napełnijcie dla niej winem o podwójnej mocy!
Zadajcie jej tyle męczarni i żałości, ile się wynosiła i żyła w rozkoszach. W sercu swym powiada: Na tronie zasiadam jako królowa, wdową nie jestem i nie doznam nigdy żałości. Dlatego spadną na nią plagi, w jednym dniu śmierć, smutek, głód; i w ogniu będzie spalona. Bo mocny jest Pan Bóg, który ją sądzi.

To koniec tych, którzy mają się za świętszych od innych mieszkańców Ziemi, tych, co zniewolili narody pojąc ich winem swych sprośności. Uważali się za tych, co siedzą na tronie Bożym. Niewiasta po mężu Chrystusie, Królu królów myślała, iż wiecznie panować będzie i nigdy nie zazna żałości. Zaczęła kpić z męża swego, wykorzystując jego imię wyłącznie w celu budowania swej wyniosłości, bogactwa i zniewolenia narodów i ludzi. To oni upokarzali was podczas spowiedzi, wywlekając wasze wnętrzności. Potem zaś w zamian kazali wam pożreć ciało Chrystusa, sami zaś pili krew jego. To oni wreszcie kazali wam całować i czcić narzędzie, którym zamordowano Chrystusa.
Ale anioł, od którego bije blask obwieszcza koniec tego makabrycznego przedstawienia. Tu jest nawiązanie do postaci, która odwiedziła mnie po raz pierwszy, była to postać pełna blasku, utworzona przez Myślącą Energię.
Jednocześnie inny głos zawołał z nieba: „Wyjdźcie z niej ludu mój, abyście nie stali się uczestnikami jej grzechów i nie byli dotknięci plagami, które na nią spadną. Grzechy jej piętrzą się aż po samo niebo, a Bóg wspominał na jej nieprawości. Odpłaćcie jej wet za wet, za to, co wam uczyniła; oddajcie jej w dwójnasób według jej uczynków!” To ona nie pozwala wam abyście na jej szefa (papieża) mówili „pan”. Musicie nazywać go świętym, Boga świętego pozwala zaś nazywać „panem”. Nawet królowie, którzy wspólnie z nią nierząd uprawiają, hołd i pokłon mu oddają. To jemu buduje się ołtarze pełne przepychu i buduje pomniki, to on jest idolem tłumów, pozbawionym umiaru i pokory.
Obudźcie się i wyjdźcie z niego mój ludu – to Chrystus woła do was, opamiętajcie się i otwórzcie oczy, bowiem wy jesteście wyrocznią Jego. Jeśli kościoły nie zechcą rozwiązać się dobrowolnie, to wy macie im w tym pomóc. Bowiem dosyć już kapłańskiej wyniosłości i poniżania Boga i was. Dosyć już zniewalania narodów i mordowania ich, dosyć już produkowania bomb ludzkich i zniewalania kobiet, które ubieracie w wory pokutne, aby ich ciało nie kusiło was do grzechu. Czemuż nie wyłupicie sobie oczu skoro grzeszą?!
A wy królowie i rządzący, którzyście nierząd z nią uprawiali, czy wy jesteście lepsi? Czy to nie wy podobnie jak owa niewiasta nie ograbiacie i nie zniewalacie swego ludu? Tego, który was wybrał abyście rządzenie sprawowali. Pierwszą rzeczą, jaka jest, kiedy już otrzymacie władzę, to zagarnąć jak najwięcej i podzielić miedzy swoich bez względu na to, jakich frazesów pełne są wasze gęby. Wasza wyuzdana wyobraźnia jest genialna, kiedy tworzy sposoby okradania, ale zupełnie żałosna, gdy prawa przyjdzie jej tworzyć. Popatrz ludu jak pełne są ławy, gdy mówią o sobie, a jak puste, gdy mówią o was. Jeśli już pozwoliłeś ludu, aby twa trzoda rozrosła się przy korycie, to nie lamentuj, że jadła brakuje a koryto za krótkie. Nie buduj im większej obory, jedno skróć koryto, bo niebawem sam da garnca nie będziesz miał co włożyć.

LAMENT NAD BABILONEM. Królowie Ziemi, którzy z nią nierząd uprawiali i w rozkoszach żyli, będą nad nią płakać i lamentować, gdy ujrzą dym jej pożaru. Stając z daleka, przejęci strachem wobec jej męczarni, wołać będą: „Biada, biada, wielka stolico, Babilonie, miasto władne! W jednej, jedynej godzinie nastąpił sąd nad tobą!”
Także kupcy Ziemi płakać będą nad nią, w smutku pogrążeni. Bo nikt już towarów od nich nie odkupuje:

Towaru ze złota, srebra, drogich kamieni i pereł,
bisioru, purpury, jedwabiu i szkarłatu;
różnorakiego drzewa tujowego i naczynia z kości słoniowej,
różnorakiego naczynia z drzewa drogocennego, z brązu, żelaza i marmuru;
cynamonu i balsamu,
korzeni, maści i kadzideł,
wina, oliwy, mąki czystej i pszenicy,
bydła, owiec, koni i wozów,
niewolników i poddanych.
Owoce, które radowały serce twoje, przepadły ci.
Wszystka wspaniałość i blask przepadł ci i nie powróci już nigdy.

Kupcy, którzy handlowali tymi towarami i którzy na niej się wzbogacili, płacząc i narzekając staną z daleka, przejęci strachem wobec jej męczarni, i zawołają:
„Biada, biada ci, miasto wielkie, przyodziane w płótno, purpurę i szkarłat, bogato ozdobione złotem, drogimi kamieniami i perłami: w jednej, jedynej godzinie takie bogactwa uległy zniszczeniu!” Wszyscy sternicy, przewoźnicy nadbrzeżni i żeglarze oraz ci, co na morzu się trudzą, stanęli z daleka i zawołali patrząc na dym jego pożaru: „Gdzież było miasto, które równać się mogło z tą wielką stolicą?” A sypiąc proch na głowy swoje wołali płacząc i zawodząc: „Biada, biada! Wielka ta stolica, której skarbami wzbogacili się wszyscy właściciele morskich okrętów, opustoszała w jednej godzinie!”
Niebo, raduj się z jej losu! I wy, święci i apostołowie, i prorocy [radujcie się!]. Bo Bóg pomścił was na niej.

Wszyscy zamożni tego świata, rządzący i kupcy, którzy żywili się na starych porządkach zaczną płakać nad losem kościołów. Jednak przejęci strachem nie podadzą im pomocnej dłoni. Posypując swe głowy popiołem, przyłączą się do Nowego Kościoła, złorzecząc spustoszonemu Watykanowi.