Opcje wyszukiwania (Strona 1 z 4)

Ja doskonale o tym pamiętam. Może nie wyraziłem togo o co mi chodzi. Nie chodzi mi o przepowiednie tych psycholi, tylko o planowanie i precyzje wykonania. To wymaga kurewsko dobrej koordynacji, kasy no i jednego ośrodka "dowodzenia" . Interesuje mnie kto tym zawiaduje. In conreto.

Co Wam to mówi. http://www.superstacja.tv/wiadomosc/201 … fXssA4tlcs

Wiecie co z forum na fgp ?

Szczerze to mam już w...ne na te proroctwa. Też mi sztuka. Możemy się tak bawić i sami przepowiadać. A jak będzie to wiedzą Ci co sie do tego przygotowują.

Za Józefem Jaworskim:

"Nic się - niestety - w Polsce, w popieraniu V Kolumny OUN i banderowskiego - jawnie faszystowskiego rządu na Ukrainie - nie zmieniło. Temat zbrodni OUN - UPA na Kresach i w Małopolsce Wschodniej - nigdy nie potępionych przez parlament Ukrainy - jest w Polsce ciągle aktualny. Właśnie w okresie od 19 kwietnia 1947 r. do 31 lipca 1947 r. w Polsce działy się ważne sprawy historyczne, bo po zabiciu gen, Karola Świerczewskiego - operacją wojskową pod kryptonimem "Wisła" - rozgromiono zbrodniczą Ukraińską Powstańczą Armię (UPA) i przerwano dalszy ciąg dokonywania przez nią mordów. Przykre to, że IPN w Polsce zrehabilitował zbrodniarzy z UPA, skazanych prawomocnymi wyrokami przez WSR, a dzisiaj rozbiera pomniki ich ofiar - w tym pomnik gen, Karola Świerczewskiego w Jabłonkach, powiat Sanok, na Podkarpaciu. Zamieszczam na ten temat artykuł i chociaż jest on obszerny, to warto go przeczytać. 29 KWIETNIA 1947 R. POCZĄTEK OPERACJI „WISŁA”PRZECIWKO UPA.
Młode pokolenie Polaków mało wie o tej operacji i dlatego – po 70 latach od czasu tych wydarzeń – warto o niej przypomnieć.Był to dla kraju bardzo ważny okres, bo do 31 lipca 1947 r. rozgromione zostały bandy UPA, niosące każdegp dnia śmierć na przygranicznych – południowo wschodnich – terenach Polski.

Po zakończeniu 2 wojny światowej, na terenie dawnego województwa lubelskiego i rzeszowskiego, OUN utworzyła swoje struktury cywilne i wojskowe, tzw UPA (Ukraińską Powstańczą Armię), by oderwać od Polski tereny, zwane przez OUN „Zakierzonią”, czyli ziemie „należącą” do Ukrainy.

Podjęcie walki z bandami UPA, w pierwszych latach po 2 wojnie światowej, było nie możliwe z kilku powodów:
~ brak rozpoznania o strukturach OUN – UPA i skali problemu,
~ jednostki Wojska Polskiego, które powróciły z frontu, były osłabione, ich roczniki podlegały demobilizacji, a do walk typu partyzanckiego nie były przygotowane,
~ na 30 czerwca 1946 r. wyznaczono termin Referendum Ludowego i jednostki wojskowe zbezpieczały teren,
~ zaplanowane na 19 stycznia 1947 r. wybory do Sejmu RP, również nie pozwalały na rozpoczęcie tego rodzaju operacji wojskowej.

W tym właśnie czasie, strukrury OUN , a szczególnie UPA, znacznie wzmocniły się i dawały o sobie znać licznymi napadami:
1) W nocy z 22/23.10.1945 r. sotnie UPA „Burłaka”, „Hromenki”,”Łastiwki” , napadły na wieś Bircza w pow. przemyskim i później jeszcze dwukrotnie.
2) 19.01. 1946 r.w zasadzce UPA w Średniej Wsi, w pow. leskim, zabito 7 żołnierzy WOP.
3) 11.03.1946 r. we wsi Gaje, pow. jarosławskiego, w zasadzce, sotnia UPA „Kruka” , zabiła 12 żołnierzy 28 pp 9 Drezdeńskiej Dywizji Piechoty.
4) 14 .03.1946 r. sotnia „Tuczy” z kurenia „Żeleźniaka” w Zaleskiej Woli, pow. jarosławskiego zabiła w zasadzce 16 żołnierzy z 34 Komendantury WOP w Lubaczowie, jadących do 8 Oddziału WOP w Przemyślu. Z tej zbrodni ocalał tylko kpr. Chruszczyk Stanisław, mieszkający w 1986 r. w Gdyni, ale dzięki temu, że gdy bandyci kopali i sprawdzali czy żyje – udawał zabitego. Cały przebieg napadu opublikował w tygodniku „Za Wolność i Lud” Nr 37/12186 z dnia13.09.1986 r.
5) 20.03.1946 r. sotnie UPA „Chrina” i „Myrona” z kurenia „Rena”, napadli na strażnicę WOP w Jasielu, w pow. sanockim, zabijając 66 oficerów i żołnierzy. Pochowani zostali obok strażnicy, a w 1985 r. postawiono poległym pomnik. https://rzeszow.tvp.pl/…/70-lat-temu-od … rozstrzel…
6) 26,03.1946 r. we wsi Wisłok Wielki, pow. Sanok, żołnierze WOP z Komendantury w Komańczy – idący na pomoc strażnicy WOP w Jasielu – wpadli w zasadzkę kwaterującej tam sotni UPA. W stoczonej walce część żołnierzy poległo, a wziętych do niewoli, zamordowano i wraz z poległymi zagrzebano w lochu. Poległo wówczas 60 żołnierzy WOP i 5 milicjantów z posterunku MO w Komańczy. Miejsce ich zagrzebania odkryto 18 czerwca 1946 r. i po ekshumacji pochowano na cmentarzu w Zagórzu. W podanym niżej linku, mowa jest o tym, że w zbiorowym grobie na cmentarzu w Zagórzu pochowani są żołnierze WOP, zamordowani przez UPA na strażnicy w Jasielu. https://pl.wikipedia.org/wiki/Zbrodnia_w_Jasielu…
Pod pomnikiem (przedstawionym w w/w linku) na cmentarzu w Zagórzu jest napis: Masowy grób ofiar na cmentarzu w Zagórzu.
Pomnik pamięci polskich żołnierzy zamordowanych przez UPA 20 marca 1946 w Jasielu. Ustanowiony w 1961 na nowym cmentarzu w Zagórzu-Wielopolu
Niestety, jest tu błąd. Na cmentarzu w Zagórzu nie są pochowani żołnierze ze strażnicy WOP w Jasielu, a żołnierze z Komendantury WOP w Komańczy, którzy szli na pomoc do Jasiela i w Wisłoku Wielkim, zostali zaatakowani przez UPA, tam zamordowani, a ciała ukryto w lochu. Odnaleziono ich 18 czerwca 1946 r. w Wisłoku Wielkim, ekshumowano i pochowano na cmentarzu w Zagórzu. Przebieg walk z UPA , opisują często amatorzy, bez dociekania prawdy, a wiarygodny dokument mówi zupełnie co innego.
Na pomniku, polski orzeł trzyma w szponach Tryzub ukraiński, a obok na płytach umieszczone są nazwiska poległych w Jasielu, a nie w Wisłoku Wielkim.
7) 24.07.1946 r. żołnierze z 28 pp., 9 DDP, stoczyli ciężką walkę z siedliskiem UPA w Jaworniku Ruskim. Część żołnierzy dostała się do niewoli i na miejscu ich zamordowano. Ogółem w walce poległo wówczas 25 żólnierzy. Zbrodnia UPA w Jworniku Ruskim: część I) - https://www.youtube.com/watch?v=SJEkVPUlftA
(część II) - https://www.youtube.com/watch?v=qQNrAiiwP-M
Obydwa filmy przedstawione w podanych linkach, to reportaż opracowany przez dr hab. Andrzeja Zapałowskiego, pt. ZBRODNIA UPA W JAWORNIKU.
8) 27. 06.1946 r. w rejonie wsi Brylince – Koniusza, w pow. przemyskim, w zasadzce, zorganizowanej przez sotnię UPA „Hromenki” z kurenia „Bajdy” poległo (wraz z dowódcami) 26 elewów Szkoły Podoficerskiej 28 pp , 9 DDP .
Od kul z broni maszynowej i strzelców wyborowych, usadowionych na drzewach polegli w pierwszej kolejności oficerowie - dowódcy i połowa żołnierzy. Rannych i wziętych żywych na miejscu zamordowano. Łupem bandytów stała się broń maszynowa, karabiny, radiostacja i inny sprzęt.

W miejscowości Bircza w powiecie przemyski stacjonował, w celu ochrony terenu, 28 i 30 pp 9 DDP i w tym rejonie przeprowadzano szkolenia oraz ćwiczenia elewów Podoficerskiej Szkoły. Bezpośredniego udziału w walkach z UPA szkoła nie brała. W takiej sytuacji zorganizowanie zasadzki, na wiadomych miejscach ćwiczeń, nie stanowiło żadnego problemu. Nikt jednak z dowództwa szkoły nie przewidział tak barbarzyńskiego napadu. W sumie na wieś Bircza UPA dokonała - do czasu operacji "Wisła" - trzech napadów.

Pogrzeb oficerów i elewów Szkoły Podoficerskiej 28 pp, 9 DDP, poległych w rejonie wsi Brylince – Koniusza, odbył się w Przemyślu. Pochowani zostali na Cmentarzu Wojskowym w Przemyślu – Zasanie.
Podałem tutaj tylko niektóre napady na garnizony wojskowe, a przecież na całym terenie dochodziło do mordowania ludności cywilnej, grabieży ich mienia i palenia całych wsi.
W takiej sytuacji – już po wyborach do Sejmu RP – przybył do Rzeszowa wiceminister ON gen. Karol Świerczewski, by przekonać się na miejscu o problemie i sytuacji. W formie inspekcji, odwiedził sztab 9 DDP w Przemyślu, jej 26 pp i 40 PAL w Jarosławiu, a potem udał się do Krosna i Sanoka, gdzie stacjonowała 8 Drezdeńska Dywizja Piechoty dowodzona przez płk. Józefa Bieleckiego.

28 marca 1947 r. o godz. 7.00 - w towarzystwie gen, Mikołaja Prus – Więckowskiego - dowódcy OW Kraków, płk. Józefa Bieleckiego, ppłk Jana Gerharda, kpt . Aleksandra Cesarskiego z MON w Warszawie, oraz innymi oficerami i grupą ochronną – udał się do Cisnej, gdzie oprócz żołnierzy z 8 DDP, stacjonowała grupa manewrowa kawalerzystów z 4 Bałtyckiej Brygady WOP z Koszalina, która w ciągu kilku dni miała powracać do Koszalina. (Wieś Cisna zaatakowana była przez UPA 11 stycznia 1946 r. ) https://wirtualnapolonia.com/…/11-stycz … a-zaatak…/
W miejscowości Jabłonka, 28 marca 1047 r., wpadli w zasadzkę sotni „Chrina” i „Stacha”, które właśnie zorganizowały w tym miejscu zasadzkę na 4 grupę manewrową WOP z Koszalina. Wynik jest znany i pomijam opisywanie szczegółów. Wspomnę tylko, że 1 kwietnia 1946 r. te same sotnie UPA , zorganizowały zasadzkę na grupę manewrową 4 Brygady WOP, ale nie co dalej za Jabłonką, bo w Łubnem. Tam właśnie – po minięciu Jabłonek, gdzie zachowano wszelką ostrożność – dowódcy grupy byli pewni, że zagrożenia nie ma. Z rozwiniętego marszu - ubezpieczającego zrezygnowali, a żołnierze wsiedli do samochodów i jechali. W Łubnem, bandyci z UPA przypuścili szturm ogniowy z wielką siłą. Poległo 20 żołnierzy WOP i komendant posterunku MO w Cisnej sierż. Jan Duplak.10 żołnierzy, którzy zostali żywi, bandyci z UPA uprowadzili do lasu, a tam - po zabraniu umundurowania i torturach – przywiązani zostali do drzew i rozerwani granatami, a niektórzy konali w strasznych mękach. Ta zbrodnia zbiegła się akurat z tym dniem, w którym odbył się pogrzeb gen. Karola Świerczewskiego w Warszawie. Przebieg pogrzebu przedstawia PKF. https://www.youtube.com/watch?v=oiJk5qDk4BI
Wieś Jabłonki w pow. sanockim była z tego powodu znana i postawiono tam najpierw pomnik, poswięcony gen. K. Świerczewskiemu i zbudowano Muzeum pamięci.

Pomnik w Jabłonkach na tle góry, której nadano imię „Walterówka” . https://www.youtube.com/watch?v=SvCv9yyXj3w
Pomnik w Jabonkach był wielka atrakcją dla turystów z całej Polski, krórzy robili przy nim pamiątkowe zdjęcia, a przy okazji, zapoznawani byli przez przewodników, z historią walk z bandami UPA na tym terenie i ich okrucieństwach na ludności cywilnej.
Po pogrzebie gen. K. Świerczewskiego w Warszawie, Biuro Polityczne PPR zdecydowało rozprawić się z UPA i postanowiło przeprowadzić operację wojskową na szerszą skalę. Dla jej skuteczności postanowiono wydzielić środki, siły i transport. Dokonać przede wszystkim przesiedlenia ludności ukraińskiej, zamieszkałej na terenach objętych walkami, a zadanie likwidacji UPA powierzono ministrowi ON marszałkowi Michałowi Roli - Żymierskiemu oraz ministrowi BP gen. Stanisławowi Radkiewiczowi.

16 kwietnia 1947 r, obaj ministrowie podpisali wspólny dokument. Postanowiono w nim, że MON wydzieli do walki jednostki wojskowe:
- z 3 Dywizji Piechoty – 3,5 i 14 pułki piechoty,
– z 6 Dywizji Piechoty – 2,6 i 12 pułki piechoty,
- z 9 Dywizji Piechoty – 26, 28 i 30 pułki piechoty,
– z 7 Dywizji piechoty – trzy kombinowane pułki.

Minister Bezpieczeństwa Publicznego przekaże do dyspozycji Grupy Operacyjnej „Wisła”:

– jedną kombinowaną Dywizję KBW w składzie: 1, 2, i 3 Brygady,5
- pułk saperów,jeden pułk samochodowy, eskadrę lotnictwa
rozpoznawczego i odwód milicyjny w sile 700 ludzi.

- Oficerów z Centralnej Szkoły MBP w Legionowie,z pionów
operacyjnych WUBP i PUBP w województwie rzeszowskim i
lubelskim, oraz z innych województw, ze znajomością języka
ukraińskiego.

- Do dyspozycji GO „Wisła” włączono również siły WOP na wschodniej i południowej granicy.
Operacji wojskowej przeciwko UPA, nadano kryptonim „Wisła”, a na jej dowódcę wyznaczono gen. Stefana Mossora – wybitnego sztabowca polskiej armii. Na jego zastępcę do Spraw Bezpieczeństwa,wyznaczono wiceministra Bezpieczeństwa Publicznego gen. Grzegorza Korczyńskiego.

Don ich dyspozycji oddelegowano oficerów z wyznaczeniem funkcji i odpowiedzialności:
- płk Julian Hibner – do Spraw Korpusu Bezpieczeństwa
Wewnętrznego,
- płk Bolesław Sidziński – do Spraw Politycznych,
- płk Michał Chyliński – Szef Sztabu,
- płk Ludwik Leitl – Kwatermistrz.
Tegoż samego dnia - ministrowie MON i MBP – zwrócili się do rządów ZSRR i Czechosłowacji z prośbą, o uszczelnienie ich granic na odcinku wschodnim i południowym Polski, w celu niedopuszczenia bandom UPA przedostania się na ich tereny.
Na odcinku wschodniej granicy, uszczelnienia granicy - po stronie ZSRR - dokonali Pogranicznicy i Wojska Wewnętrzne.
Po stronie Czechosłowackiej utworzona została specjalna Grupa Operacyjna pod nazwą „Teplice”, dowodzona przez gen. mjr Emila Perko.
Operacja wojskowa „Wisła” rozpoczęła się na terenie województwa lubelskiego i rzeszowskiego 19 kwietnia 1947 r. O jej przebiegu informował specjalny Biuletyn GO „Wisła”. Informuje on o pierwszych poniesionych stratach przez wojsko, w walce z UPA.

Unikając starcia z wojskami GO „Wisła” w Polsce, sotnia UPA „Burłaka”, 21 czerwca 1947 r. przeszła na teren Czechosłowacji, z zamiarem, przedostania się do zachodnich stref okupacyjnych Niemiec. Kontrwywiad Czechosłowacji był na to przygotowany i ściśle obserwował jej przemarsz na swoim terenie.
W wygodnym miejscu i czasie G.O. „Teplice”, uniemożliwiła dalszy manewr. Sotnia UPA „Burłaki” została okrążona, a dowódca sotni - Wołodymyr Szczygielski ps. „Burłaka”, widząc beznadziejną sytuację = poddał się i podpisał - ze swoją podobizną - ulotkę, w której zaapelował do podwładnych o złożenie broni i poddanie się. W nagłówku ulotki napis: „Do wszystkich członków UPA na terenie Czechosłowacji”. 06.09. 1947 r.
Kilka słów o tym, kim był ten łajdak, który mordował Polaków w Baligrodzie, a potem trzy razy napadał na wieś Bircza i stacjonujace tam garnizony WP ?
„Wołodymyr Szczygielski, pseud. „Burłaka” (ur. 18 sierpnia 1920 r,we Lwowie – zm. 7 kwietnia 1949 w Rzeszowie) – Ukrainiec, porucznik UPA, Za przestępstwa popełnione na terenie Polski został skazany przez WSR na karę śmierci.
. W 1939 został przerzucony do Niemiec na szkolenie dywersyjne Abwehry. W 1940 przerzucony na teren Związku Radzieckiego, Przekazywał stamtąd informacje wywiadowcze. W drugiej połowie 1941 został komendantem posterunku pomocniczej policji ukraińskiej w Wojtkowej, później w Kuźminie, Jaworniku Ruskim i Medyce.
Przez kilka dni dowodził kureniem utworzonym z 3 sotni składających się z byłych policjantów ukraińskich. Kureń pod jego osobistym dowództwem wziął udział 6 sierpnia 1944 r. w rozstrzelaniu 42 Polaków w Baligrodzie.
Był dowódcą sotni „Udarnyky 4” , zorganizowanej przez niego 25 czerwca 1944, wchodzącej w skład 2 kurenia "Udarnyky" pod dowództwem „Bajdy”. W 1947 przebił się z sotnią na teren Czechosłowacji, kierując się do amerykańskiej strefy okupacyjnej w Niemczech. Sotnia została okrążona i częściowo rozbita, a sam „Burłaka” poddał się. W 1948 został wydany władzom polskim. W czasie śledztwa przyznał się do mordu Polaków w Baligrodzie. Za przestępstwa popełnione na terenie Polski Szczygielski został skazany na karę śmierci przez Wojskowy Sąd Rejonowy w Rzeszowie. Wyrok wykonano poprzez rozstrzelanie 07.04.1949 r. w więzieniu w zamku rzeszowskim. (Źródło: Antoni B. Szcześniak, Wiesław Z. Szota – "Droga do nikąd. Działalność Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów i jej likwidacja w Polsce", MON, Warszawa 1973)”.
Tak zakończył swoje życie na zamku w Rzeszowie, zbrodniarz z UPA – Wołodymyr Szczygielski ps. „Burłaka”. I chyba – na zdrowy rozum – nikt w Polsce nie uwierzy, jak tego bandytę potraktował IPN, zwany pomyłkowo "Instytutem Pamięci Narodowej". Redaktor miesięcznika MYŚL POLSKA, Pan Jan Engelgard, nazwał IPN - zgodnie z prawdą: Instytutem Ukraińskiej Powstańczej Armii (UPA). Jak bowiem wytłumaczyć Polakom, rodzinom pomordowanych, Kresowianom, młodzieży szkolnej i wszystkim uczciwym ludziom w Polsce, że tego bandytę „Burłaka”, IPN zrehabilitował i zaliczył do kategorii „OSÓB REPRESJONOWANYCH PRZEZ PRL Z POWODÓW POLITYCZNYCH” ?!!!. Kwestionariusz rehabilitacyjny sporządził Ukrainiec Tomasza Bereza z IPN w Rzeszowie. Tak się idzie do zaszczytów i władzy - po trupach UPA. Polak pod takim dokumentem nigdy nie powinien się podpisać, a jeżeli jest Polakiem i podpisał się, to tylko jako zdrajca i renegat.

Tak Oddziały IPN, w całym kraju, zrehabilitowały wszystkich bandytów z UPA, skazanych - za zbrodnie w Polsce - przez Wojskowe Sądy Rejonowe. Wszystkie wypełnione na nich Kwestionariusze rehabilitacyjne, Janusz Kurtyka – prezes IPN - zawiózł osobiście do Kijowa i wręczył Wołodymyrowi Wiatrowyczowi – ówczesnemu szefowi Archiwum SB Ukrainy, obecnie szef IPN Ukrainy.
Do 30 lipca 1947 r. bandy UPA – po wysiedleniu ludności ukraińskiej z terenów walk –zostały rozbite, zlikwidowano bunkry, magazyny żywności, broń, a ujętych sprawców skazały doraźne Wojskowe Sądy Rejonowe.
Pozostał jednak nieuchwytny i dobrze ukryty centralny ośrodek OUN - UPA, na czele którego stał Jarosław Staruch ps. „Stiah” – główny prowidnyk OUN na Polskę, króremu podlegały też wszystkie sotnie UPA.
Wielką zasługą kierownictwa WUBP w Rzeszowie (szefem Urzędu był w tym czasie Płk Teodor Duda), było to, że wpadli na pomysł stworzenia - z funkcjonariuszy WUBP w Rzeszowie i żołnierzy KBW - fikcyjnej czoty (plutonu) UPA pod nazwą „Czumak”.
Utworzona czota „Czumak” szkolona była w lasach powiatu przemyskiego i jarosławskiego, w naturalnych warunkach, gdzie działała poprzednio UPA. Drogą operacyjną, posiadaną agenturą i adresami byłych łączników UPA, doprowadzono do rejonu - siedziby Staruch Jarosława ps. „Stiah”, a w lasach szczegółowe sprawdzanie każdego krzaka, doprowadziło do wykrycia kilku bunkrów i siedziby prowidnyka z jego ochroną.
Fikcyjna czota UPA „Czumak”, liczyła 29 osób, a jej skład tworzyli oficerowie WUBP w Rzeszowie i podoficerowie z 4 Brygady KBW w Rzeszowie. Umundurowana na wzór czot UPA.
17 września 1947 r. bunkier został otoczony przez żołnierzy KBW i Jarosław Staruch ps. „Stiah” został w tym dniu zabity wraz z ochroną. .
Głównodowodzącego sotniami UPA w Polsce - Myrosława Onyszkiewicza ps. „Orest”, aresztowano w 1948 . we Wrocławiu, gdzie się schronił, i osądzono. https://forumemjot.wordpress.com/…/miro … ewycz-ou…/
Walka z OUN nie skończyła się jednak z likwidacją band UPA w Polsce i jej kierownictwa. Część bandytów z UPA, z sotni „Hromenki” i innych, w 1947 roku przedostała się do Niemiec Zachodnich, a w Monachium – pod nazwiskiem Popiel – zamelinował się szef OUN Stepan Bandera. Współpracując z wywiadem brytyjskim M15, szkolił banderowców w ich ośrodkach wywiadowczych. Niektórych przerzucano – pod fałszywymi dokumentami – przez zieloną granicę do Polski, a niektórych z radiostacjami, cyjankiem potasu (do zatruwania wody pitnej) przerzucano samolotami RAF –u z wysp Grecji na Morzu Śródziemnym. Jedną, czteroosobową grupę dywersyjną, zrzucono koło Tarnopola z samolotu w maju 1951 r., a drugą - w lasach lubaczowskich. Następną grupę, na Wybrzeżu Gdańskim, wysadzono w 1952 r. z łodzi podwodnej. Obydwie grupy zrzucone w Polsce zostały w pierwszym tygodniu zlikwidowane. Pełny opis szpiegowskich dziań, przy pomocy Bandery i jego bandytów z UPA. znajdziecie Państwo w Portalu Miłośników Historii – INNE OBLICZE HISTORII, przedstawionym w niżej podanym linku:
http://ioh.pl/…/spadochroniarze-oun-his … tw-z--ma…/
WALKA Z UPA W POLSCE – JAKO SIŁĄ ZBROJNĄ - ZAKOŃCZONA ZOSTAŁA OPERACJĄ WOJSKOWĄ „WISŁA” 31 LIPCA 1947 R. WALKA Z OUN NASILIŁA SIĘ I TRWA DO DZISIEJSZEGO DNIA.
Teraz nacjonaliści OUN w Polsce, zwarci w V Kolumnie OUN, mając swoich przedtawicieli w Sejmie RP, Senacie, MON i Administracji Państwowej, kierują się tajną uchwałą OUN i konsekwentnie realizują ją. http://www2.kki.pl/piojar/polemiki/rubi … hwala.html
Z tą bandą w Polsce jedynie walczą cały czas Kresowianie, pomawiani przez nacjonalistów, że są agenturą Moskwy i przy pomocy USA oraz Izraela, skutecznie storpedowali ustawę Sejmu o zwalczaniu banderyzmu w Polsce i przeciwstawianiu się oskarżaniem Polaków za holokaust.
Powracam do sprawy pomnika gen. Karola Świerczewskiego w Jabłonkach.
Najpierw zlikwidowano Muzeum w Jabłonce. Po 1989 r. rozebrano w Przemyślu (na Plac Bramie) pomnik gen. K. Świerczewskiego, by nie raził bractwa UPA w Przemyślu, które defilowało pod swoim sztandarem nie jeden raz w Przemyślu.

Banderowcy w Polsce i w Przemyślu, nie tylko, ze są tolerowani, ale aktywnie wspomagani. W Przemyślu oddano Związkowi Ukraińców olbrzymi gmach, nie uzyskując w zamian nic.
TV na Ukrainie przedstawia nasz Przemyśl, jako miasto ukraińskie – czasowo okupowane przez Polskę – podobnie jak tereny nazywane przez nich „Zakierzonią”.
Na wydawanych na Ukrainie mapach, Przemyśl i Sanok włączone są do Ukrainy i w takim duchu wychowywana jest młodzież ukraińska w szkołach.

Nie daleka jest przeszłość i nie należy zapominać, jak nacjonaliści ukraińscy zachowali się w czasie hitlerowskiej okupacji, jak tworzyli ukraińską dywizję SS „Galizien” i jak jej 34 pułk - po wymordowaniu mieszkańców Huty Pieniackiej – obrócił całą wieś i okolice w pożarowe zgliszcza.

Dwa miesiące przed rozpoczęciem realizacji planu Hitlera pod nazwą „Barbarossa” w napadzie na ZSRR – licząc na utworzenie przez Banderę Ukrainy - 18 IV 41 r. delegacja Ukraińców wręcza Hansowi Frankowi memoriał o :
- wprowadzeniu odrębnej "Kennkarte",
- zastąpieniu polskich urzędników Ukraińcami,
- wprowadzeniu języka ukraińskiego jako urzędowego na obszarach zamieszkałych w GG przez Ukraińców.
Jest właśnie karygodnym przestępstwem i zbrodnią wobec własnego narodu, że zwolenników Stepana Bandery popiera się ze wszystkich stron i dotuje się wydawania ich dziennika „Nasze słowo” – gloryfikującego OUN i UPA - a jednocześnie rozbiera się pomnik gen, K. Świerczewskiego w Jabłonce, który był symbolem walk z UPA, w czasie których poniósł śmierć. Oczywiście, że przeszłość każdej z osób, polityka, działacza, można różnie oceniać – podobnie i gen. K. Świerczewskiego. ON jednak świadomie (bo mu wyjazd do Cisnej odradzano), swoją śmiercią ocalił setkom – jak nie tysiącom – życie tych, którzy zginęliby z rąk UPA, gdyby nie podjęto działań w ramach operacji „Wisła”. Pomnik był symbolem walk żołnierzy wszystkich formacji wojskowych i zwycięstwa Polski nad zbrodniczą Ukraińską Powstańczą Armią. TAKICH POMNIKÓW NIE WOLNO BURZYĆ I ZAMAZYWAĆ HISTORIĘ, A TYM BARDZIEJ ZBRODNI OUN – UPA NA POLAKACH I LUDZIACH INNYCH NARODOWOŚCI.
Niestety, w drodze nieprzemyślanej „dekomunizacji”, 21 lutego 2018 r. (dla podobania się banderowcom), właśnie w przeddzień 71 rocznicy rozpoczęcia operacji wojskowej „Wisła” przeciwko UPA i śmierci gen. K. Świerczewskiego, przystąpiono do rozebrania w Jabłonce JEGO POMNIKA - KU CHWALE UPA i SŁAWIE HIEROJAM UPA. https://www.youtube.com/watch?v=xrhUh1xEPnA

W Jabłonkach, na miejscu rozebranego pomnika gen. K. Świerczewskiego - ku chwale UPA, że go zabili – powinno się postawić pomnik ulubieńcowi Kaczyńskich - Stepanowi Banderze, z jego insygniami władzy - siekierą i widłami.
Czy nie tak panie Jarosławie Kaczyński? Sława Ukrainie,sława hierojam UPA ! - wołał pan na Majdanie w Kojowie.

WSTYD MI TO PISAĆ, ŻE W POLSCE TAK SIĘ DZIEJE, ALE HAŃBA TYM, KTÓRZY TAKĄ POLITYKĘ UPRAWIAJĄ I DLATEGO PUBLIKUJE TO - KU PRZESTRODZE - BO DOPROWADZILIŚCIE POLSKĘ DO RUINY A DALSZA TAKA DROGA DOPROWADZI DO ZGUBY. ."

Dumali, dumali i wydumali.

Posłuchajcie gościa. https://jackcaleib.com/medium/2417454

Chyba stało się faktem, że jesteśmy państwem Polin. Prezydent Izraela obsikał teren, a Andrzej Duda zwany tymczasowo prezydentem, jeszcze trzymał nóżkę. Postawili go w kącie a on grzecznie jeszcze przeprasza. Tragedia wolałbym się zakopać niż być taką marionetką.

BMW, Mercedes, Maybach, Man, Bayer, Porsche, itd, to firmy które pracowały na III Rzeszę. Gdzie oni są a gdzie MY. I kto przegrał wojnę ?